Του Αντώνη Ντελή

Λίγες μέρες απομένουν από την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μαΐου. Πιθανότατα η επόμενη μέρα θα ανατρέψει μια παθογενή κατάσταση πολλών χρόνων στη χώρα μας και θα αλλάξει  πολλά δεδομένα, με πρώτο και κύριο την καταβαράθρωση του  δικομματισμού που τόσα χρόνια με τη  συνεχή εναλλαγή ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. στις κυβερνήσεις,  οδήγησαν τη χώρα μας  στη σημερινή οικονομική κρίση, στην υποδούλωση στο ΔΝΤ και στην εξάρτηση μας  από τους  ισχυρούς της  Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ευρωπαϊκών τραπεζών.

    Πως θα συμβεί κάτι τέτοιο; Όχι φυσικά με την αποχή και την ιδιώτευση, αλλά με την συμμετοχή, αρχικά στις εκλογές και κατόπιν  στις μετεκλογικές εξελίξεις και στους νέους συσχετισμούς των πολιτικών δυνάμεων. Σήμερα το κράτος και η οικονομική κατάσταση δε διορθώνεται με αερολογίες  ή  μικροαντιστάσεις απέναντι στην τρόικα, αλλά με ολοκληρωτική αντίσταση και ανατροπή.

        Η χώρα μας χρειάζεται μια ολική επανεκκίνηση σε όλους τους τομείς. Ο Έλληνας πρέπει να ξαναβρεί την χαμένη του  αξιοπρέπεια και αισιοδοξία. Με ευρώ ή με δραχμή ο Έλληνας πρέπει να νιώσει ότι στηρίζεται πλέον στις δικές του δυνάμεις και δίνει τον αγώνα του για να βάλει μπροστά τη μηχανή της δημιουργίας,  αναπτύσσοντας τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία κ.λ.π.)με αναζωογόνηση της υπαίθρου, με εκμετάλλευση της  φύσης και των οικονομικών  δραστηριοτήτων που προσφέρει. Να προσανατολιστεί στην αναβάθμιση των κερδοφόρων  υπηρεσιών του τουρισμού αλλά και στην εκ νέου πρωτοπορία στην  ναυτιλία. Να αφήσει πίσω του όσα τον πλήγωσαν (το ρουσφέτι, την αναξιοκρατία, την καταλήστευση του Δημόσιου χρήματος). Να εξαφανίσει την γραφειοκρατία που αποτελεί τροχοπέδη σε κάθε οικονομική του δραστηριότητα. Να εθνικοποιηθούν οι τράπεζες και τα χρήματα που δίνονται για την ενίσχυσή τους να δοθούν για την ενίσχυση  και τη σωτηρία των επιχειρήσεων. Να δημιουργηθεί  ένα κράτος με πραγματικά δωρεάν υγεία, με δωρεάν παιδεία και με κοινωνική πρόνοια για άνεργους ,φτωχούς ,άστεγους. Με δίκαιη φορολογία ανάλογα με τα εισοδήματα των πολιτών. Με υπεράσπιση της  δημοκρατίας, της ειρήνης και της συνεργασίας των λαών. Φυσικά κάτι τέτοιο δε μπορεί να  συμβεί με το παρόν χρέος μας. Πρέπει  να διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του  (αφού αποτελεί προϊόν τοκογλυφίας)και να εξυπηρετηθεί το υπόλοιπο με ευνοϊκούς όρους.

      Σε όλα τα παραπάνω απαραίτητη είναι η ενίσχυση της αριστεράς που  θα δημιουργήσει όχι μόνο άλλους συσχετισμούς στην Ελλάδα, αλλά και ένα νέο ευρωπαϊκό μέτωπο όλων των λαών που υποφέρουν από τη σημερινή κατάσταση και που πρέπει να πάρουν την τύχη στα χέρια τους και να  χτίσουν μια καινούργια Ευρώπη. Μια Ευρώπη με  νέα οικονομική προοπτική και επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Όσοι στο όνομα της "καθαρότητας" περιχαρακώνονται στο κόμμα τους δεν προσφέρουν καμιά υπηρεσία στον τόπο παρά μόνο διατηρούν την κοντόφθαλμη πολιτική του  "μικρομαγαζιού τους".Όσοι πάλι αναζητούν να βρουν τα λίγα πράγματα που χωρίζουν την αριστερά και αγνοούν ότι αυτά που ενώνουν και που έχει ανάγκη ο λαός είναι περισσότερα, ζούνε εκτός πραγματικότητας. Οι ευθύνες όλων μας είναι μεγάλες και η ψήφος είναι "πολύ βαριά" στις 6 Μαΐου. Είναι η μοναδική ευκαιρία να ανατρέψουμε το πολιτικό κατεστημένο του τόπου. Διαφορετικά θα παρακολουθούμε τα μνημόνια να έρχονται το ένα μετά το άλλο και τους   συμπολίτες μας να αυτοκτονούν ή να ψάχνουν στα σκουπίδια για να επιβιώσουν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Στις 6 Μαΐου θα υπάρχει μόνο ένα δίλημμα:" Ή εμείς ή αυτοί".

Του Απόστολου Κασελούρη

Φθάνουν λοιπόν και οι πολυθρύλητες εκλογές όπου υποτίθεται ότι θα μιλήσει ο κυρίαρχος λαός. Ομως, επειδή σε αυτό τον τόπο πάντα κάποιοι φροντίζουν πριν απο εμάς για εμάς, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα αφεθεί να μιλήσει δεδομένου ότι ο εκλογικός  νόμος που είναι δημιούργημα ΠΑΣΟΚ και Κώστα Σκανδαλίδη το 2004, εξελίχθηκε επί το χείρον επί ΝΔ και Προκόπη Παυλόπουλου και έχει τόσα πολλά τερτίπια που ουσιαστικά νοθεύουν την εκλογική βούληση.  Θεώρησα καλό λοιπόν, παραμονές εκλογών, να ξεκαθαρίσουμε κάποια απο αυτά για να ξέρουμε και τι μας γίνεται πάνω απο την κάλπη.

   Να πούμε πριν από όλα ότι για να εισέλθει ένα κόμμα στην Βουλή χρειάζεται να πιάσει πανελλαδικά  το ποσοστό του 3% επί των εγκύρων ψηφοδελτίων, στα οποία  ΔΕΝ  περιλαμβάνονται τα λευκά και τα άκυρα, τα οποία εξομειώνονται με την αποχή. Αυτό έγινε με πρόσχημα την αποφυγή  τηςπολυδιάσπασης των  πολιτικών σχηματισμών και για κάποιους εθνικούς λόγους στην Θράκη και την Ροδόπη. Προσέξτε τώρα τι συμβαίνει με αυτό. Εάν κάποιο κόμμα πάρει 28% επί 7.000.000 εγκύρων ψηφισάντων, το  ίδιο ποσοστό γίνεται 33% επί 6.000.000 εγκύρων ψηφισάντων  και 40% επί 5.000.000 εγκύρων ψηφισάντων, γεγονός  που του δίνει και την αυτοδυναμία. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με τα μικρά κόμματα που αναλόγως ανεβάζουν τα ποσοστά τους. Αρα λοιπον προσοχή μεγάλη σε αυτό. Η αυτοδυναμία μπορεί να κερδηθεί επίσης με ποσοστό 39,5% εφόσον τα ποσοστά των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής ανέλθει στο 2%. Εάν το ποσοστό αυτό φθάσει περί το 10% τότε για την αυτοδυναμία αρκεί το 36,5%  Οπως πιθανόν να καταλάβατε το ποσοστό μπορεί να το έχει ένα κόμμα, αλλά και δύο κόμματα που πρόκειται να συνεργαστούν μετεκλογικά  κάνουν την ίδια δουλειά. Με απλά λόγια εάν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πιάσουν μαζί πάνω απο 40%, η με τις παραπάνω προϋποθέσεις 36,5 %, τότε φτιάχνουν αυτοδύναμη κυβέρνηση οι δυό τους μαζί.    

   Το σημαντικότερο  ίσως είναι το μπόνους των 50 εδρών που παίρνει το πρώτο κόμμα ανεξαρτήτως ποσοστού και έστω και με μία ψήφο διαφορά. Καλή μαγιά για να ξεκινήσει κάποιος. Υπάρχουν πολλές ενστάσεις απο συνταγματολόγους για το μπόνους αυτό που θεωρητικά ενισχύει το πρώτο κόμμα να σχηματίσει σταθερή κυβέρνηση, όμως όταν έγινε τα ποσοστά των κομμάτων  που έβγαιναν πρώτα ήταν απο 39%-40% και πάνω και άντε να  δεχθούμε ότι βρίσκονταν κοντά στην απόλυτη πλειοψηφία. Τώρα όμως με ποσοστά απο 20%-30% γιατί δικαιούνται μπόνους;  Ουσιαστικά μοιράζονται 250 έδρες, δεδομένου ότι οι 50 πηγαίνουν απευθείας στον πρώτο. Αυτό πέρα απο την αδικία της χορήγησης του, έχει και το πονηρό κόλπο ότι διαιρούμενα τα πανελλαδικά ποσοστά με το 250 και όχι το 300 μεγαλώνει το μέτρο για τους υπόλοιπους.

   Ενα ακόμη σκοτεινό σημείο είναι η διάταξη που ορίζει ότι στις τετραεδρικές περιφέρειες και πάνω  το δεύτερο κόμμα πρέπει να πιάσει το ποσοστό του 25% στο μέτρο της  περιφέρειας ,αλλιώς όλες τις έδρες τις παίρνει το πρώτο κόμμα. Αυτό κινδυνεύουμε να το πάθουμε και εδώ στην Α΄Πειραιά , όπου  σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ο δεύτερος δεν φθάνει το συγκεκριμένο ποσοστό.. Ετσι σε πολλές μεγάλες περιφέρειες το δεύτερο κόμμα κινδυνεύει να μείνει χωρίς εκπροσώπηση.

    Αυτά λοιπον είναι κάποια τεχνικά θέματα του εκλογικού νόμου. Αποδεικνύεται εύκολα ότι η αποχή και το λευκό δεν μπορούν να είναι αποτελεσματικά, δεδομένου ότι οι κομματικοί σχηματισμοί έχουν σίγουρα μεγάλες συσπειρώσεις. Κατά συνέπεια οι πολιτικοί μας έχουν φροντίσει να μας παγιδεύσουν για μια ακόμη φορά. Ασχετα εάν οι υπολογισμοί έγιναν υπό άλλες συνθήκες, εντούτοις στις σημερινές τους έρχεται κουτί  και ουσιαστικά μέσω του εκλογικού νόμου νοθεύουν την λαϊκή βούληση.

    Γνωρίζω πολύ καλά ότι οι περισσότεροι πολίτες είναι απογοητευμένοι απο τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά δεν έχουν πεισθεί απο τις προτάσεις των υπολοίπων κομμάτων, με αποτέλεσμα  να στέκονται ζαλισμένοι και να μην ξέρουν τι να κάνουν. Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων πέρα απο την όποια πρόθεση ψήφου την συγκεκριμένη στιγμή δείχνουν  ακριβώς αυτήν την ζαλάδα. Δεν θέλουμε π.χ. μνημόνιο αλλά θέλουμε ευρώ. Θέλουμε την Ευρώπη αλλά με τους δικούς μας όρους. Πρέπει και εμείς να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά που ξέραμε τελείωσαν. Δεν θα ξαναγυρίσουμε ποτέ στο παρελθόν  όπως είμαστε, και αυτό πρέπει να  είναι και δικός μας στόχος. Ηταν μια αρρωστημένη κατάσταση  και είναι και δική μας ευθύνη να την αλλάξουμε.  Αν λοιπόν θέλουμε να αντιδράσουμε θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τα παραπάνω και να πάμε να ψηφίσουμε, όποιον πιστεύουμε ότι έχει πρόταση να μας βγάλει απο το βούρκο, που μας έχωσαν ορισμένοι με πρόσχημα, είτε την βλακεία είτε την ανικανότητα. Οποιο απο τα δύο και εάν συνέβη, είναι το ίδιο επικίνδυνο και άθλιο για τους πολίτες.

ΟΧΙ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις καταγράφουν έναν εντυπωσιακό πολυκερματισμό των πολιτικών δυνάμεων, αν και δεν ξέρουμε την τελική εικόνα της κάλπης.

Το βέβαιο είναι ότι ο  ελληνικός λαός έχει αποφασίσει να τιμωρήσει τα δυο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο και τον οδήγησαν με τις επιλογές τους στην χρεοκοπία.

Η ψήφος όμως δεν πρέπει να είναι η τιμωρία ή ακόμα και η αποδοκιμασία των δυο μεγάλων κομμάτων. Το μήνυμα αυτό έτσι κι αλλιώς θα βγει από το αποτέλεσμα των εκλογών.

Η ψήφος πρέπει να είναι η συνειδητή επιλογή του πολιτικού φορέα που μπορεί να κάνει  τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για να βγάλει την χώρα από το αδιέξοδο που την οδήγησε ο προηγούμενος τρόπος διακυβέρνησης

Κάθε ψηφοφόρος είναι αγανακτισμένος και αντίθετος με την πολιτική που οδήγησε από το ένα μνημόνιο στο άλλο, από το ένα μεσοπρόθεσμο στο άλλο, από την εξάρτηση στην υποτέλεια. Από την πολιτική αυτή που οδηγεί στην πτώχευση, στον απόλυτο εξευτελισμό και στην πλήρη υποδούλωση

Ο έλληνας πολίτης πρέπει να επιλέξει το πολιτικό κόμμα που κρίνει ότι μπορεί να τον εκπροσωπήσει καλύτερα και να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας αυτή την κρίσιμη στιγμή. Να έχει σαφείς προγραμματικές δεσμεύσεις μακριά από τους λαϊκισμούς που μας έφεραν εδώ. Και η επιλογή αυτή να γίνει  με βάση τη σοβαρότητα του λόγου, τη συνέπεια και τη διάθεσή του κόμματος  να συνεργαστεί καλόπιστα με άλλους για το συμφέρον της χώρας και όχι με τα συναισθηματικά, ιδεολογικά ή ακόμα και συμφεροντολογικά κριτήρια του παρελθόντος.

Το δίλημμα της αυτοδυναμίας δεν πρέπει να ανησυχήσει κανέναν. Είναι βέβαιο  ότι θα βρεθεί πλειοψηφία που θα κυβερνήσει. Αυτό που μας δίδαξαν οι τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις είναι  ότι η διαχείριση της κρίσης στη χώρα μας δεν μπορεί να γίνει από μια μόνο παράταξη και δεν μπορεί να ασκηθεί με "τεχνικές κυβερνήσεις".