ΔΙΑΒΑΣΤΕ

ΠΑΛΑΙΑ ΤΕΥΧΗ ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ:

www.aiginitika.blogspot.gr

Α Ρ Θ Ρ Α

1η Μάη: Πάντα Επίκαιρη – Φάρος ελπίδας για τους αγώνες του Σήμερα

 Τα φέρνει έτσι η ιστορία που κάθε φορά η 1η του Μάη να αποκτά ξεχωριστό νόημα. Πάντα ...

Η ομορφιά είναι ηθική…και ηθική είναι η ομορφιά

Της Ελένης Τομπέα Τι είναι ηθική; Καταρχήν θα πρέπει να αποσαφηνίσουμε το γεγονός πως οι ηθικοί ...

Πώς μπορεί η αποκέντρωση να επηρεάσει την ανάπτυξη

Του Ράλλη Γκέκα , διδάκτωρα Οικονομικών της Τ. Α. Στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ...

ΠΑΣΧΑΛΙΝΟΣ ΟΒΕΛΙΑΣ …..και οχι μόνο.

   Αφού ντερλικώσαμε τον αγλέορα και αναβαπτισθήκαμε στη λίγδα των πάσης φύσεως κοψιδιών, ασκόντας ευλαβικά τα χριστιανικά μας καθήκοντα, είναι η ώρα να σοβαρευτούμε και να συνομολογήσουμε ότι είμαστε μεγάλοι υποκριτές και τενεκέδες ξεγάνωτοι.
   Κι’ αυτό όχι γιατί δεν γίναμε καλύτεροι άνθρωποι, αλλά επειδή παραμένουμε για δεκαετίες το ίδιο ηλίθιοι και υποτακτικοί σε μια χούφτα ανίκανων φαφλατάδων και μεγαλομπατακξήδων που λεηλάτησαν και λεηλατούν τα όνειρα των Αιγινητών τρικλοποδιάζοντας κάθε φιλότιμη και δημιουργική προσπάθεια από όπου κι’ αν γίνεται όταν αντιβαίνει στη δική τους κοντόθωρη και ιδιοτελή θα έλεγα λογική.
   Επειδή έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε άβουλα και παθητικά τους πνευματικούς μας ταγούς, τους δημοτικούς άρχοντες, τους θεοσεβούμενους και τους θεομπαίχτες, τους ελεήμονες και ψυχοπονιάρηδες, τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους, τους θολοκουλτουριάρηδες και τους επαγγελματίες εθελοντές, τους γλύφτες και τους κομψεβάμενουςς οσφιοκάμπτες, τους ποντικογαμπρούς και τους γεροντογλυκούλιδες, να βελάζουνε με τα πρόβατα και να τρώνε με τους λύκους, αναπαράγοντας έτσι την επιρροή και την εξουσία τους, που κρατάει το νησί εγκλωβισμένο στη στασιμότητα και στον φαύλο κύκλο των στενών κομματικών και προσωπικών συμφερόντων τους.
   Δεν έχω καμιά διάθεση να αναφερθώ στα έργα και τις ημέρες κανενός γιατί λίγο πολύ σ’ όλους μας  είναι γνωστά. Όμως για να διαπιστώσετε πως λειτουργεί το δημοκρατικό πλέγμα της λυκοφιλίας, ρίξτε μια ματιά εκτός των άλλων στην σύνθεση της Κ.Ε.Δ.Α. Να δείτε με πόσο ενθουσιασμό ημέτεροι και υμέτεροι, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, για μια διαπαραταξιακή, ασαφή αλλά δημιουργική συνεύρεση του θλιβερού αρχηγικού διδύμου και των μέχρι χθες  σκληρών επικριτών και αντιπάλων του.
   Βέβαια τα οργασμικά αποτελέσματα αυτού του θερμού αλλά περίεργου εναγκαλισμού, που ο κοσμάκης το λέει παρτούζα, θα φανούν αμέσως μετά το τέλος του Φ.Φ. και αφού σαν ύμνος της γιορτής θα έχει καθιερωθεί πλέον το αριστούργημα του «πλανητάρχη» αλλαξ’ ο κολιές και έγινε βραχιόλι.
   Το φαντάζεστε.
Αγγελος Σ.
 

Στο βουρκάρι της πολύχρονης διαρροής

Χρονιάρες μέρες, παραμονές Χριστουγέννων και ο αντ/ρχος ύδρευσης κ. Αντώνιος Μούρτζης τα τσούγκρισε άγρια με τον υδρομεταφορέα κ.Λεβεντάκη. Ο λόγος; Το γεγονός ότι υπάλληλος του κ. Λεβεντάκη, αγνόησε την προειδοποίηση του ειδικού μηχανισμού, για την πληρότητα της δεξαμενής της Κυψέλης και συνέχισε να την τροφοδοτεί με νερό για πολλές επι πλέον ώρες. αποτέλεσμα, η υπερχείλιση της δεξαμενής και τεράστιες ποσότητες χαμένου νερού στο διπλανό ρέμα.
Όταν αργά μετά τα μεσάνυχτα ο κ. Αντ/ρχος και οι συνεργάτες του, πληροφορήθηκαν το συμβάν και έφτασαν στη δεξαμενή, κάλεσαν την Αστυνομία και το πράμα αγρίεψε αρκετά. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς ειπώθηκε. Όμως μάθαμε ότι ο κ. Λεβεντάκης προφανώς για να υποτιμήσει τον κ. Μούρτζη, είπε ότι ο αντ/ρχος μόνο σαλάτες ξέρει να φτιάχνει. Και βέβαια θα συμφωνήσουμε μαζί του, αλλά θα προσθέσουμε ότι εκτός από αυτό είναι και μεγάλος ψαράς. Αφού τελευταία στο ψαροκάλαμό του αγκιστρώνονται ολοένα και περισσότερα λαχταριστά λαυράκια.
Κε Αντ/ρχε ευχόμαστε η επόμενη ψαριά σας να είναι σε μπαρμπουνότοπο.
Ξέρετε σεις, εκεί στο βουρκάρι της πολύχρονης διαρροής..

ΑΡΤΖΗ ΜΟΥΡΤΖΗ ΚΑΙ …ΛΟΥΛΑΣ

ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΕΡΕΤΗ
 
    Στις περασμένες δημοτικές εκλογές, όλοι οι Αιγινήτες γνωρίζαμε ότι έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο κακά. Τους μορφωμένους και τους αμόρφωτους. Δυστυχώς και τις δύο παρατάξεις, τις εκπροσωπούσαν άνθρωποι που είχαν ασκήσει εξουσία στο παρελθόν και που είχαν κριθεί από το εκλογικό σώμα ακατάλληλοι και ανεπαρκείς. Ως τέτοιους λοιπόν τους βάλαμε στην σαλαμούρα και την ναφθαλίνη, προσβλέποντας σε νέες υγιείς και δραστήριες δυνάμεις, που θα αγνοούσαν το όποιο τοπικό κατεστημένο και τα συντεχνιακά συμφέροντα , προς όφελος του νησιού και των ταλαιπωρημένων κατοίκων του. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν έγινε γιατί τα « τελώνια»   
της τοποσωτηρίου αδελφότητας, όπως συνηθίζουν δεκαετίες τώρα, κατάφεραν να κάψουν για μια ακόμη φορά την όποια καλή πρόθεση του προηγούμενου δημάρχου, στον οποίο μπορούμε να καταλογίσουμε πολλά αλλά όχι ανεντιμότητα. 
   Επειδή όμως στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, γιατί όλα πηγάζουν από τον λαό, παραχωρούνται στον λαό, για το καλό του λαού, υπάρχει και η προσφυγή στις κάλπες που για τον κοσμάκη αποτελεί την κορυφαία έκφραση του πολιτικού δικαιώματος του, αλλά και την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τους κολοπετσωμένους πολιτικάντηδες. Και εδώ αναλαμβάνουν οι ειδήμονες αλχημιστές που με λυκοφιλίες, ανίερες συμμαχίες, δημαγωγία , εκβιασμούς και άλλα τέτοια στοιχεία της τέχνης του εφικτού,  να ανασύρουν από τις ντουλάπες τους σκελετούς και από την φορμόλη τα πτώματα για να σερβίρουν τα μεγάλα διλήμματα. Ποιόν από τους δυό , αυτός που γνωρίζει τα; έπη , η τον άλλον που ενδεχομένως διέπρεψε παλιά σαν βοηθός μαγείρου; Τον ισχυρό και πάνοπλο Γολιάθ η τον αδύναμο Δαυϊδ με τους κρυφοδάγκωτους παραστάτες του; 
   Κάπως έτσι έγινε η εκλογική αναμέτρηση και η σιγουριά των μορφωμένων χάρισε ουσιαστικά την ισχνή πλειοψηφία στους αμόρφωτους…Αποτέλεσμα να μην μπορεί κανείς να το χωνέψει. Ούτε ο ένας πως έχασε αλλά ούτε και ο άλλος πως έγινε το θαύμα  Όμως εμείς πιστεύουμε στα λόγια του Σοφοκλή: « Η ύβρις γεννά τύραννον », και αυτό ούτε ο ολοκαίνουργος άρχοντας μας έχει αλλάξει περπατησιά αλλά ούτε και τα παρεάκια του έχουν αντιληφθεί την ευθύνη που επωμίσθηκαν. Ψηλά την χτίζουν την φωλιά και ήδη λυγίζει ο κλώνος. Και μην μου πει κανείς ότι όσα ακούγονται για εσωτερική φαγωμάρα και καθεστωτικές  συμπεριφορές ορισμένων είναι λόγια του καφενείου γιατί εκεί  λέγονται και γίνονται περισσότερο σοβαρότερα πράγματα από ότι στο δημοτικό τους συμβούλιο.  Γι αυτό μην μας αναγκάσετε να γίνουμε μαρτυριάρηδες, ακόμη τουλάχιστον
    Ωστόσο θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο κομψευάμενος άρχοντας  με την ανανεωμένη ευρωπαϊκή του κουλτούρα , αφού μιλάει με Μπαρόζο και Ντράγκι δεν χρειάζεται συμβουλές ούτε και έχει κανέναν ανάγκη. Την  δουλειά του την έκανε αλλά ο χρόνος είναι μπροστά του. Οι εναγκαλισμοί, οι περγαμηνές και τα παχιά λόγια δεν λύνουν προβλήματα. Και θα είναι κρίμα το έργο και η υστεροφημία του να περιοριστούν στην καταγραφή και αξιοποίηση των “υπαρχουσών κοιμητηρίων”.   
   Όμως σε κάθε περίπτωση τον Ψινάκη τους τον χρειάζονται….

Η ΣΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ

του ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΕΡΕΤΗ

Στην πρώτη σύναξη του νέου Δημ. Συμβουλίου άκουσα τον νεαρό αρχηγό της ασθμαίνουσας τρίτης δημοτικής παράταξης, σε μια ανερμάτιστη ομιλία, να λέει μεταξύ άλλων, ότι ανήκει μαζί με τους άλλους, στους εκλεκτούς της Αιγινήτικης κοινωνίας και δεν ανεβαίνει με ασανσέρ αλλά σκαλί-σκαλί.

Δεν νομίζω ότι αντέχει σε κριτική. Θεωρώ όμως ότι θα τον ωφελήσει η μικρή ιστορία που θα διηγηθώ και που προσομοιάζει πολύ με τη δική του πορεία.

“Ενας νεαρός ονειρευόταν να γίνει καλόγερος. Κατάφερε λοιπόν δυο φίλους να τον ακολουθήσουν τους οποίους και κατέστησε υφισταμένους του, τον ένα βοηθό του και τον άλλον γενικών καθηκόντων. Και ενώ όλα κυλούσαν ωραία και όμορφα, ένα βράδυ ο υποτακτικός (ο τρίτος της παρέας) που είχε και την ευθύνη του μαγειρέματος, έψησε μια μεγάλη λαχταριστή σφυρίδα.

Ωραία λέει ο ηγούμενος. Αλλά αυτό θα το φάμε το πρωί και όποιος έχει δει το καλύτερο όνειρο θα μπορεί να διαλέξει και το καλύτερο κομμάτι.

Το πρωί λοιπόν, με ιεραρχική τάξη, αφηγήθηκε ο καθένας το όνειρο που είδε στον ύπνο του. Εγώ λέει ο ηγούμενος, ανέβαινα μια σκάλα ατέλειωτη. Κι ανέβαινα, κι ανέβαινα μέχρι κάποια στιγμή βρέθηκα σε ένα παραδεισένιο τοπίο που η γαλήνη και η ομορφιά, υμνούσαν του Θεού μας το μεγαλείο.

Εγώ λέει ο δεύτερος, σας ακολούθησα αλλά λίγο πριν το τέλος ζαλίστηκα και δεν ολοκλήρωσα την ανάβαση.

Εγώ, τι να σας πω λέει ο τρίτος. Σας έβλεπα που ανεβαίνατε κι ανεβαίνατε και σκέφτηκα ότι μέχρι να γυρίσετε εσείς, θα χαλάσει το ψάρι. Κάθισα λοιπόν και το έφαγα”.

Σκεφτήκατε ποτέ νεαρέ αρχηγέ ότι στην πολιτική σας θητεία, έχετε υποτιμήσει τον... μάγειρα, που εν προκειμένω είναι ο Αιγινήτικος λαός;

ΤΑ ΚΑΡΙΟΦΥΛΙΑ

 
ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΕΡΕΤΗ
 
     Η  δημοτική παράταξη του κ. Κουκούλη  σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια της να δικαιολογήσει το βατερλώ της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης  ανανεώνει το στελεχιακό της δυναμικό , με  «Αρματωλούς και κλέφτες» που με τα σκουριασμένα καριοφύλια της και τις παλαιοκομματικές τους εμπειρίες προσπαθούν να μας πείσουν, ότι είναι οι μόνοι ικανοί και ανιδιοτελείς εκφραστές εξουσίας , για την προκοπή και το μέλλον της Αίγινας. Ολοι οι άλλοι είναι καιροσκόποι, θεσιθήρες, πιόνια και ψώνια. Και  ίσως θα συμφωνούσαμε εν μέρει μαζί τους , αν αυτές τις γλυκανάλατες επικοινωνιακές κορώνες, τις ακούγαμε από νεαρούς και άπειρους υποψήφιους και όχι από δοκιμασμένους και αποτυχημένους πολιτικάντηδες παλαιάς κοπής του διεφθαρμένου πελατειακού συστήματος. 
   Βεβαίως η Αίγινα είναι μικρή και βεβαίως όλοι γνωρίζουμε τα χρόνια προβλήματα της, στα οποία οι ίδιοι και οι προκάτοχοι τους, είτε γιατί δεν μπόρεσαν είτε γιατί δεν το θέλησαν , τα διαιωνίζουν και τα χρησιμοποιούν σε κάθε περίπτωση για προσωπικό τους πολιτικό όφελος
   Δεν ξεχνάμε το χθές αγαπητοί κύριοι, αλλά ούτε και σκοπεύουμε να επαναφέρουμε στην ενεργό δράση πολιτικά πτώματα. Ναι η παρέα του «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ» μας ξεγέλασε. Αλλά πριν από αυτούς μας κορόιδεψε η «Κίνηση ευθύνης¨» του κ. Κουκούλη που ευθύνεται και για το σημερινό χάλι. 
   Με τέτοιες εναλλαγές και ύποπτες συμμαχίες νομίζετε πως θα επανορθώσετε το ….λάθος;  Όχι, κύριοι. Η Αίγινα χρειάζεται ανθρώπους να δουλέψουν για το νησί και όχι να δουλεύουν τους Αιγινήτες. Είστε γνωστοί , μετρημένοι, ζυγισμένοι, παντελώς ακατάλληλοι και συνεπώς εκ νέου απορριπτέοι. 
   Λυπάμαι που δεν μπορώ ούτε για λόγους ευγενείας να σας ευχηθώ καλή επιτυχία γιατί τις ευχές μας , όπως το λέτε και εσείς, τις κάνουμε στην εκκλησιά και όχι σε χώρους συγκλητικών λαοπλάνων και υποκριτών. 
   Υποθέτω πως θα τα ξαναπούμε γιατί κατά πως φαίνεται έχουμε πολλά ακόμα να θυμηθούμε. και να σχολιάσουμε.