Ολοκληρώθηκε η δράση που είχε αναλάβει η "ομάδα πολιτών Αίγινας για την ελληνική πολιτική" με αντικείμενο την καθαριότητα των παραλιών του νησιού.
   Για πέμπτο Σάββατο, με την συμμετοχή εθελοντών κατοίκων, καθαρίσαμε το ανατολικό άκρο της περιοχής των τάφων των Σαλαμινομάχων. Απομακρύνθηκαν άπειρο πλήθος πλαστικών πωμάτων, πλαστικών υπολειμμάτων και πλαστικών σωλήνων ηδονικής απορρόφησης αφεψημάτων (καλαμάκια).
   Αδιευκρίνιστη παραμένει η απουσία των συλλογικοτήτων του νησιού μας, που είχαν με θέρμη δηλώσει την πρόθυμη συμμετοχή τους.
    Με διάθεση να γιορτάσουμε την εκπλήρωση των αρχικών στόχων, και μετά από πρόταση των εθελοντών που συνεισέφεραν καθοριστικά, θα επαναλάβουμε και το επόμενο Σάββατο 7/6/2014, ώρα 10.00, την προσπάθεια καθαριότητας του τμήματος του παραλιακού δρόμου που περνά μπροστά από την παραλία με τις καλαμιές και από τον αρχαιολογικό χώρο των τάφων των Σαλαμινομάχων.
   Προσκαλούμε πολίτες και συλλογικότητες εκ νέου.
   Θα ακολουθήσει ρεφενέ πικ-νικ με ελληνικά εδέσματα στις «καλαμιές».
   Ευχαριστούμε όλους όσους συνεισέφεραν.
   Είναι αυτονόητη η συμμετοχή μας σε όποιες ανάλογες προσπάθειες γίνουν στο νησί μας.
   "Ομάδα πολιτών Αίγινας για την ελληνική πολιτική".

Εδώ κάδος, εκεί κάδος, που τελικά θα μπει ο βυθιζόμενος κάδος; Αυτό ήταν το θέμα της εβδομάδας που απασχόλησε τη Δημοτική αρχή(αφού έλυσε όλα τα σοβαρά προβλήματα του τόπου). Υποτίθεται ότι οι κάδοι θα έμπαιναν σε κάποια σημεία στην παραλία, για αισθητικούς λόγους και για να περιοριστεί ο όγκος των πολλών απλωμένων κάδων (αφού ο ένας κάνει για 10, λόγω και συμπίεσης των σκουπιδιών). Τελικά αντί της Παναγίτσας (όπου παρά το σκάψιμο του χώρου και την πίεση, ο κάδος δεν βυθιζόταν με τίποτε, αφού το νερό της θάλασσας τον έσπρωχνε έξω) και της πλατείας Εθνεγερσίας,  ό ένας κάδος κατέληξε στον ΟΤΕ και ο άλλος στις Φυλακές.
Δεν έχει σημασία αν τα χρήματα που κόστισαν -τα 148.000 ευρώ- είναι από το πρόγραμμα Αστική αναζωογόνηση πόλεων 2012-2015,  αλλά το ερώτημα που μπαίνει είναι ότι αν ένα έργο δεν έχει μελετηθεί για να εκπληρώσει το σκοπό του,  θα μπορούσε να δώσει τη θέση του σε  κάποια άλλα πιο ουσιαστικά έργα.
Να μερικά που προβλέπει το πρόγραμμα: Διαχείριση όμβριων υδάτων(π.χ. παραλίας) –Νέοι χώροι στάθμευσης ή βελτίωση υφιστάμενων χώρων στάθμευσης- Ανάπλαση ανενεργών εκτάσεων στον αστικό ιστό (παλιά ΔΕΗ, πλατείες πόλης) και πολλά άλλα. Για την πορεία όλων αυτών των έργων,  προβλέπεται παρακολούθηση από το «πράσινο ταμείο», όσον αφορά το αποτέλεσμα σε σχέση με το  εγκριθέν πρόγραμμα. Αλήθεια τι θα γίνει με την  τελική απόκλιση 100% από τα αρχικά σημεία τοποθέτησης; Θα εγκριθεί το έργο ή θα μπούμε στην «μαύρη λίστα» αναξιοπιστίας; Και τι θα γίνει με το ειδικό αυτοκίνητο που χρειάζεται για την ανάσυρση και το άδειασμα των κάδων. Μήπως θα έρχεται από την Αθήνα μόνο για δυο κάδους και τελικά θα «μπαίνουμε μέσα» με τις πληρωμές εισιτηρίων στα πλοία; Αυτά συμβαίνουν όταν  όλα γίνονται «στο πόδι» χωρίς μελέτη, χωρίς αξιολόγηση, χωρίς όραμα. Και κυρίως όταν προσπαθείς- μετά από απραξία 3,5 χρόνων- να παρουσιάσεις έστω κι ένα ελάχιστο έργο. Μόνο που τέτοιες στιγμές ο «πνιγμένος πιάνεται απ’ τα μαλλιά του» ή  για να ακριβολογούμε πνίγεται σε μισό μέτρο νερό, όπως αυτό που ανεξήγητα βγήκε στο αρχικό σκάψιμο στην Παναγίτσα για την τοποθέτηση του κάδου. Πάντως οι πολίτες του νησιού στο θέμα των σκουπιδιών έχουν αναφωνήσει εδώ και πολύ καιρό: «Βοήθεια! Βυθιζόμαστε!!!»
Α. Ντελής