Ο όρος “Μακεδονία” αναφέρεται σε μια γεωγραφική περιοχή στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης, στα Βαλκάνια. Το νοτιότερο τμήμα-της είναι μέρος της Ελλάδας, το βορειοανατολικό είναι μέρος της Βουλγαρίας (“Πιρίν” όπως προτιμούν να το λένε οι Βούλγαροι), και το βορειοδυτικό είναι η χώρα που επιμένει να αυτοαποκαλείται σκέτη “Μακεδονία”, σαν να αντιπροσωπεύει ολόκληρη τη γεωγραφική περιοχή. Πρόκειται για το ίδιο κράτος που εμφανίζεται σαν F.Y.R.O.M. (Π.Γ.Δ.Μ., Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) στα Ηνωμένα Έθνη

Με την απελευθέρωση της Γιουγκοσλαβίας και την ανάδειξη του Τίτο ως ηγέτη της, η χώρα μετατράπηκε σε «Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία» (29-11-1945) με έξι ομόσπονδες δημοκρατίες: Τη Σερβία, τη Κροατία, τη Βοσνία Ερζεγοβίνη, τη Σλοβενία, το Μαυροβούνιο και τη Μακεδονία.

Ο Τίτο δημιούργησε τη Δημοκρατία της Μακεδονίας με σκοπό να ενώσει όλα τα τμήματα της Μακεδονίας που διασπάστηκαν το 1912 εξασφαλίζοντας και διέξοδο προς το Αιγαίο. Για τον λόγο αυτόν στις 7-6-1945 καθιέρωσε την «Μακεδονική Γλώσσα» (το βουλγαρικό ιδίωμα που ομιλείτο στα Σκόπια) ως 6^η γλώσσα της Γιουγκοσλαβίας

Στις 8 Σεπτεμβρίου 1991, μετά από δημοψήφισμα, η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ανακήρυξε την ανεξαρτησία της με την νέα ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας»

Η Ελλάδα αντέδρασε έντονα στην υποκλοπή της ιστορικής και πολιτιστικής της κληρονομιάς και στις υφέρπουσες εδαφικές και αλυτρωτικές βλέψεις της πΓΔΜ και το θέμα ήλθε στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο με δύο αποφάσεις του [817(1993) και 845(1993)] συνιστά την εξεύρεση ταχείας διευθέτησης για το καλό των ειρηνικών σχέσεων και της καλής γειτονίας στην περιοχή.

Το 1993, κατόπιν της σύστασης του Συμβουλίου Ασφαλείας, η πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία έγινε δεκτή, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης στα Ηνωμένα Έθνη με την προσωρινή ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» έως ότου εξευρεθεί μια συμφωνημένη λύση.

Την χώρα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της Μακεδονίας αναγνώρισαν με την νέα ονομασία τους πάνω από 140 χώρες και σε πολύ λίγο χρόνο θα την αναγνωρίσουν και οι υπόλοιπες χώρες. Ολες οι ελληνικές κυβερνήσεις προσπάθησαν από το 1991 να ζητήσουν από τα Σκόπια την μετονομασία τους σε σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για το εσωτερικό αλλά και για το εξωτερικό τη χώρας και αλλαγή του Συντάγματος διαγράφοντας αλυτρωτικές διατάξεις,

Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν κατάφεραν τίποτα. Ερχεται όμως ο Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κ. Κοτζιάς και πετυχαίνει αυτό που δεν μπόρεσαν οι προηγούμενοι του.

Και το μεγάλο ερώτημα για όλους είναι:

Επιθυμούν να λένε τα Σκόπια ¨Μακεδονία" ή "Βόρεια Μακεδονία";

Επιθυμούν να έχουν στα Σκόπια ένα Σύνταγμα που αναφέρει για μειονότητες στη Χώρα μας ή ένα Σύνταγμα που δεν θα έχει τέτοιες αλυτρωτικές διατάξεις;

Επιθυμούν να ομαλοποιηθούν οι σχέσεις μας με τους βόρειους γείτονες ή όχι;

Με την εξ’ ανατολής μόνιμη τουρκική απειλή έχω την εντύπωση ότι πρέπει να εξομαλυνθούν οι σχέσεις μας προς βορρά. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να έχουμε εχθρούς σε όλα τα σύνορα μας. Αυτή είναι η πολιτική διάσταση του θέματος.

Τώρα αν είναι ικανοποιητική η συμφωνία ή όχι, έχω να πω ότι σε μια διαπραγμάτευση δίνεις και παίρνεις για την λύση του θέματος. Αυτό που κοιτάς είναι το αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου.