ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
ΠΑΛΑΙΑ ΤΕΥΧΗ ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ:
www.aiginitika.blogspot.gr
Α Ρ Θ Ρ Α
ΤΟ ΟΙΔΙΠΟΔΕΙΟ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ.
- Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 09 Σεπτεμβρίου 2015 09:40
- Τελευταία Ενημέρωση στις 28.03.2023
της Γιούλη Χατζηαλεξιάδη
Αποτελεί θετική συμβολή στην πολιτισμική εξέλιξη η κατασκευή του «οιδιποδείου συμπλέγματος», ή, μήπως, σκοτεινή οπισθοδρόμηση;
Η στήλη ψηφίζει το δεύτερο.
Θεωρούμε ότι το παιδί της οικογένειας το εκτρέφει, ανατρέφει, διαπαιδαγωγεί η σχέση των γονέων: η πραγματική αμοιβαιότητα μεταξύ τους και η πραγματική σύμπτωσή τους στην αντιμετώπιση του στίβου της ζωής. Οι ασυμβατότητες μεταξύ του ανδρογύνου των γονέων διαμορφώνουν, βεβαίως, και αυτές, ισχυρές πρώιμες προσλαμβάνουσες παραστάσεις που καθορίζουν μοναδικά τα λειτουργικά πρότυπα συμμετοχής του παιδιού στις κοινωνικές δοσοληψίες.
Ωστόσο, λειτουργεί πάντα η ζυγαριά: στίβος της ζωής και προσωπικές επιθυμίες. Παλαιότερα, όταν η ανάγκη της βιοπάλης επιβαλλόταν ακάθεκτη, οι προσωπικές επιθυμίες είχαν δευτερεύοντα ρόλο.
Με την ελευθεριότητα που επικράτησε κατά τον εικοστό αιώνα οι ατομικές επιθυμίες θεοποιήθηκαν, ενώ το χρέος προς την ζωή και την εξέλιξη του συνόλου γνώρισαν την συλλογική ιδεολογική υποτίμηση.
Το «εγώ, και το ερωτικό μου ανικανοποίητο» είναι, κατά την γνώμη μας, η μετάφραση του ‘οιδιπόδειου συμπλέγματος’. Γύρω από αυτό ομφαλοσκοπούμε, εις βάρος της προσωπικής μας εξέλιξης, της ωρίμανσής μας ως πρόσωπα μέσα από τους ρόλους της ζωής: πατρότητα, μητρότητα, προκοπή, συμμετοχή στους συλλογικούς θεσμούς: συμμετοχή στην εξέλιξη.
Η προσκόλληση στο ατομικό απωθημένο αποτελεί τροχοπέδη της προσωπικής εξέλιξης, και στερεί τον κοινωνικό οργανισμό από μαχητικά και υγιή μέλη. Παράγει ανώριμα και αντισυλλογικά κοινωνικά όντα, μέλη της κοινωνίας χωρίς πρωταρχικό συναίσθημα το συναίσθημα της ευθύνης.
Είναι ακριβώς το αντίθετο με τον Οιδίποδα: Εκείνος ξερίζωσε τα μάτια του όταν συναισθάνθηκε το βάρος της αιμομικτικής μοιχείας στην οποία, χωρίς να έχει επίγνωση, είχε εμπλακεί. Δεν του αντιστοιχούσε η ιστορική ευθύνη, ωστόσο την επωμίσθηκε διότι δεν αφορούσε σε κανέναν άλλον.
Αποτελεί ιστορική ανακολουθία και πολιτισμική στρέβλωση η χρήση του ονόματος του Οιδίποδα για την περιγραφή κάθε μαραγκιασμένης ‘παιδικής’ προσκόλλησης. Διότι ο Οιδίποδας συμβολίζει την ευθύνη της επίγνωσης – το αντίθετο ακριβώς από την προσχηματική μετάθεση της ατομικής ευθύνης στα κληροδοτημένα σκοτεινά απωθημένα.
Who's Online
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 22 επισκέπτες