Του Απόστολου Κασελούρη

Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε λαού καθορίζονται απο πολλές συνθήκες. Ο τρόπος που το κράτος πορεύτηκε στην διάρκεια των αιώνων έχει σαφώς το αντίκτυπο του και στην νοοτροπία του σήμερα.

Για παράδειγμα το θέμα της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα έχει ιστορικές καταβολές που ξεκινούν απο την εποχή της τουρκοκρατίας και ακόμη παραπίσω. Επειδή η φορολογία που επέβαλλαν οι κατακτητές είτε Τούρκοι είτε οτιδήποτε άλλο ήταν επαχθής, ο πληθυσμός θεωρούσε ως τίτλο τιμής - και ως ένα βαθμό ήταν κιόλας- να αποφύγουν αυτή την φορολόγηση. Ετσι και έκαναν λοιπόν.

  Το ελληνικό κράτος απο την ίδρυση του μετά το 1821  στηρίχτηκε σε μια σειρά απο παραδοχές που δυστυχώς αποδείχθηκαν και ο βρόγχος του. Συνοπτικά αυτές είναι:

"           Ρουσφετολογία    

"           Κρατισμός

"           Νεποτισμός

"           Πελατειακές σχέσεις

"           Διαφθορά

"           Κλειστά επαγγέλματα

"           Σπατάλη και γραφειοκρατία

    Θα μπορούσε καθεμιά απο αυτές να αποτελέσει και ένα άρθρο. Δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει αυτό και  έτσι μόνο μικρή αναφορά μπορεί να γίνει  σε καθένα απο αυτά.

    Η ρουσφετολογία λοιπόν είναι ένα θέμα που ταλαιπωρεί τον τόπο χρόνια τώρα. Σε όλες τις χώρες υπάρχουν κλίκες και ελίτ αλλά στην Ελλάδα το κακό έχει παραγίνει.Η μεγαλύτερη ευκαιρία για την καθιέρωση της αξιοκρατίας χάθηκε το 1981 όταν μετά την έλευση  του ΠΑΣΟΚ  υπήρχαν οι προϋποθέσεις για την καθιέρωση της όμως οι τότε ιθύνοντες του ΠΑΣΟΚ προτίμησαν να  εδραιώσουν το ρουσφέτι αντί να το καταργήσουν.

   Ο κρατισμός τώρα είναι μια άλλη μεγάλη πληγή της χώρας. Τα πάντα στην  Ελλάδα στρέφονται γύρω απο το δημόσιο. Δουλειές στο δημόσιο, δουλειές  με το δημόσιο, όλα γύρω απο το δημοσιο. Ο ανάπηρος ιδιωτικός τομέας  ζεί μόνο αν παίρνει δουλειές απο το δημόσιο η θαλασσοδάνεια απο κρατικές τράπεζες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα όπου κάποιος ζήτησε δουλειά για το παιδί του που δεν είχε καθόλου προσόντα απο βουλευτή. Οταν αυτός του πρότεινε μια θέση νυχτοφύλακα σε εργοστάσιο η μια θέση σε κρατικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα αυτός έφυγε βρίζοντας και λέγοντας: "Δεν σου ζήτησα δουλειά. Διορισμό σου ζήτησα!"   

   Τι να πει κανείς κανείς για τον νεποτισμό. Τρείς οικογένειες  (Καραμανλής, Παπανδρέου, Μητσοτάκης) πρωταγωνιστούν στην πολιτική ζωή εδώ και δεκαετίες  με αποτέλεσμα να αποθαρρύνονται νέοι και άφθαρτοι να ασχοληθούν με την πολιτική. 

  Οι πελατειακές σχέσεις έχουν υποκαταστήσει το κράτος και  έχουν γίνει πλέον θεσμός. Κάνε μου για να σου κάνω,  το ένα χέρι νίβει το άλλο κλπ, κλπ. Εξυπηρετήσεις, διαπλοκή, τύπος όλα σε ένα παιγνίδι εξουσίας που αποκλείει όλους τους εκτός αυτού να επωφεληθούν.  Πόσο τυχαίο είναι άραγε ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι στο μουσείο της Ακρόπολης κατάγονται απο την Μεσσηνία  όταν υπουργός Πολιτισμού την περίοδο των προσλήψεων ήταν ο Αντώνης Σαμαράς; 

    Τι να πεί κανείς για την διαφθορά; Ολοι γνωρίζουμε τι πληρώνουμε σε μαύρο κατά κανόνα χρήμα στην εφορία, στην πολεοδομία, στο ΙΚΑ και αλλού. Ολες οι στατιστικές μας κατατάσουν σε θέσεις ανάλογες με των αφρικανικών χωρών.

    Τα κλειστά επαγγέλματα τώρα όπου δυστυχώς συντεχνίες κρατούν στα χέρια τους την τύχη ολόκληρων οικονομικών ομάδων ελέγχοντας πολλές φορές μονοπωλιακά την αγορά. Μεταφορές, φαρμακεία, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί και πολλοί άλλοι  που δεν επιτρέπουν να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός.

   Τέλος η σπατάλη και η γραφειοκρατία είναι συνδυασμός όλων των παραπάνω και αποτελεί  έναν απο τους πλέον αποτρεπτικούς παράγοντες για την ευημερία της χώρας. Ολοι οι άχρηστοι που κρατούν καρέκλες, δικαιολογούν την ύπαρξη τους εμποδίζοντας την μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου να μπορέσει να προχωρήσει γρήγορα και ανέξοδα. 

  Αυτή δυστυχώς είναι η ελληνική συμμετοχή στο δράμα που ζούμε τώρα. Κανένας δεν θα πρέπει να ξεχνάει ότι ακόμα και αν υπήρχε ένας μαγικός τρόπος να ξεμπλέξουμε απο τον τωρινό βούρκο  αν όλα αυτά που είπαμε δεν διορθωθούν  δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα.