Του ΧΡ. ΡΕΠΠΑ

    Η δολοφονία του Π. Φύσσα από μέλος του ναζιστικού - εγκληματικού μορφώματος της  Χρυσής Αυγής δημιουργεί ένα νέο κύκλο προβληματισμού για το ρόλο αυτού του μορφώματος στη Ελλάδα σήμερα. Σε μια χώρα που βρίσκεται σε συνθήκες βαθιάς κοινωνικοπολιτικής και όχι μόνο οικονομικής κρίσης , αποσύνθεσης του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος και βαθιάς ανυποληψίας του στη συνείδηση μεγάλου μέρους των λαϊκών στρωμάτων , το φασιστικό μόρφωμα παρουσιάζει άνοδο της πολιτικής του επιρροής πριν τη δικαστική δίωξη της ηγεσίας του, τουλάχιστον δημοκοπικά. Η Χρυσή Αυγή έχει εγκατασταθεί σε παραδοσιακές φτωχοσυνοικίες συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά, προσπαθεί να μεγαλώσει την πολιτικής της επιρροή στους ανθρώπους αυτών των συνοικιών, που πλήττονται βαριά από τη φτώχεια και την ανεργία και παράλληλα, με όπλο την ωμή δολοφονική βία, επιιδιώκει να τσακίσει τους πραγματικούς της πολιτικούς αντιπάλους, δηλ. την αριστερά σε όλες της τις εκδοχές και όσους αρθρώνουν αντίπαλο λόγο ή δρουν  αντίθετα προς τα δικά της. έργα.
   Η δολοφονία του νέου ανθρώπου στο Κερατσίνι έγινε για την αντιφασιστική του δράση, προσχεδιασμένα, από ομάδα που λειτούργησε κατά το πρότυπο των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου της Γερμανίας του μεσοπολέμου. Η συγκεκριμένη ομάδα κινήθηκε, κατόπιν ιεραρχικών εντολών στο σημείο της επίθεσης.
    Η λειτουργία τέτοιων ταγμάτων δεν έγινε για πρώτη φορά στην περίπτωση του Π. Φύσσα. Η   επίθεση  στα στελέχη του ΚΚΕ στο Πέραμα , σε περίπτερα του Κ.Κ.Ε , του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ , οι επιθέσεις σε μετανάστες, ακόμα και έξω από αστυνομικά τμήματα,γίνονται πάντα με την ίδια μεθοδολογία. Μια πολυπληθής ομάδα που επιτίθεται  σ' ένα ανύποπτο θύμα, το τραυματίζει ή το δολοφονεί και στη συνέχεια εξαφανίζεται.
 . Είναι επιβεβαιωμένο ότι τα περιστατικά ρατσιστικής βίας αυξήθηκαν κατακόρυφα μετά την ανάδειξή του στο κοινοβούλιο. H έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη με ημερομηνία Σεπτέμβριος του 2013, καταγράφει συνολικά 281 καταγγελίες για ρατσιστική βία  στην περίοδο Ιανουάριος 2012 – Απρίλιος 2013 και σε 135 περιστατικά απ' αυτές έχουμε 400 τραυματισμούς και 4 δολοφονίες. Το 1/4 των περιπτώσεων αυτών των επιθέσεων αφορά δράστες που σχετίζονται με την Χρυσή Αυγή.
       Είναι βέβαια υποκρισία του κράτους και των καθεστωτικών Μ.Μ.Ε που ανακάλυψαν ξαφνικά τώρα τη φασιστική βία της Χρυσής Αυγής σ' αυτή την έκταση, όταν εκατοντάδες επιθέσεις σε μετανάστες, σε πολιτικούς χώρους της Αριστεράς ακόμα και σε μαθητές, έχουν γίνει από τον συγκεκριμένο χώρο τα τελευταία χρόνια και ουσιαστικά δεν διερευνήθηκαν ποτέ. Περιστατικά όπως η επίθεση στους Αιγύπτιους ψαράδες στο Πέραμα το περασμένο καλοκαίρι και φόνοι μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας πέρασαν γρήγορα από τη δημοσιότητα, χωρίς τον απαιτούμενο προβληματισμό και την προσπάθεια της πολιτικής αποκάλυψης του ρόλου της Χρυσής Αυγής σ' αυτές τις υποθέσεις.  
.      Η ''Χρυσή Αυγή' έχει σήμερα συγκεκριμένο πολιτικό ρόλο στα πλαίσια του μνημονιακού καθεστώτος: αποτελεί μηχανισμό ανάσχεσης του κοινωνικού κινήματος στο κοινωνικό επίπεδο με τη βία και το αίμα, πολύ πιο πέρα από τη δράση των κρατικών μηχανισμών και αποτελεί πόλο συσπείρωσης των πιο καθυστερημένων πολιτικά μαζών που πλήττονται από την πολιτική των μνημονίων. Αυτό γίνεται με τον πλαστό αντιμημονιακό λόγο που συνήθως αρθρώνεται μόνο ρητορικά στις συγκεντρώσεις και τις ανακοινώσεις προς κατανάλωση των πολιτικά αφελών, αλλά στην ώρα των καθοριστικών επιλογών η ταύτιση της με τις επιλογές του κεφαλαίου είναι απόλυτη. Η πολιτική μάχη που δίνει υπέρ του καπιταλισμού δεν είναι μάχη που δίνεται στα πολιτικά σαλόνια και επιτελεία της εξουσίας , όσο μάχη των δρόμων και των δημοσίων χώρων , μάχη που είναι κρίσιμη για την αναχαίτιση του κοινωνικού ριζοσπαστισμού. Γι΄ αυτό και συγκροτείται ως παραστρατιωτικός μηχανισμός και επιδιώκει τη στρατιωτικοποίηση των μελών της. Συνεργάζεται και στηρίζεται από κομμάτια των κατασταλτικών μηχανισμών του  κράτους.
   .    Η στάση των αστικών κομμάτων και ειδικά αυτών που στηρίζουν τις μνημονιακές πολιτικές απέναντι στη Χ.Α είναι επίσης πού κρίσιμο ζήτημα να εξεταστεί. Καταρχήν τα κόμματα αυτά με την επιβολή των μνημονίων και των πολιτικών της δημοσιονομικής προσαρμογής οι βασικοί υπεύθυνοι για την παρουσία της ναζιστικής συμμορίας στο κοινοβούλιο και την πολιτική ζωή.
   Η ναζιστική συμμορία δεν μπορεί ν' αντιμετωπιστεί μόνο με νομικά μέσα , αν και η ενεργοποίησή τους για την αντιμετώπιση της εγκληματικής της δράσης είναι απαραίτητη.  Κοντά σ' αυτό πρέπει να συνυπολογιστεί το γεγονός ότι  μέρος των κατασταλτικών μηχανισμών έχει υιοθετήσει τη λογική της , την ανέχεται και την καλύπτει.
     Η πολιτική της επιρροή και η εγκληματική της δράση  δεν μπορεί ν' ανακοπεί  σε συμμαχία με τ' αστικά κόμματα ούτε στα πλαίσια της λογικής του συνταγματικού τόξου.Η πολιτική αυτών των κομμάτων, όπως τονίσαμε και πιο πάνω, είναι υπεύθυνη για την εξάπλωση του ναζισμού μέσα στην κοινωνία και για τα εκλογικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής, κυρίως στις λαϊκές συνοικίες.. Η πολιτική και η θεώρηση των πραγμάτων που έχουν οι χώροι  αυτοί είναι μέρος του προβλήματος και δυνατότητα αποτελεσματικής αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής απ' αυτούς είναι αδύνατη. Για τους χώρους αυτούς το πρόβλημα δεν βρίσκεται στο ρίζωμα του φασισμού στην κοινωνία και στην απειλή για τη δημοκρατία από τη δράση της, αλλά στην άνοδο Αριστεράς και στην αμφισβήτηση των πολιτικών του μνημονίου από τον λαϊκό παράγοντα. Αυτή την άνοδο προσπαθεί ν' ανακόψει η κυβέρνηση Σαμαρά  με την εμμονή στην επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων. Η Χρυσή Αυγή από τη ΝΔ και τον  Σαμαρά  αντιμετωπίζεται ως ένας απλός κομματικός αντίπαλος και εκλογικός ανταγωνιστής παρά ως η απειλή για τη δημοκρατία. που συνεπάγεται η αναβαθμισμένη επιρροή ενός ναζιστικού κόμματος.

    Η εκτεταμένη κοινωνική καταστροφή που συντελέστηκε τα τελευταία χρόνια με τις μνημονιακές πολιτικές , η βίαιη φτωχοποίηση και κοινωνική εξαθλίωση μεγάλων κομματιών του πληθυσμού  έστρωσαν το έδαφος της απόγνωσης και της τυφλής οργής χωρίς όραμα και ελπίδα, που τρέφουν πολιτικά τη Χρυσή Αυγή. Η ρατσιστική της ατζέντα  υιοθετήθηκε πλήρως από τα κόμματα του μνημονιακού μπλοκ , που μέσω αυτής προσπάθησαν προεκλογικά να μεταθέσουν το κέντρο του προβληματισμού από την πολιτική του μνημονίου στο θέμα των μεταναστών , της τάξης  και του νόμου με μια λογική παρόμοια μ' αυτή της Χρυσής Αυγής. Από το προεκλογικό σύνθημα του κ. Σαμαρά για ανακατάληψη των πόλεων μέχρι τον Ξένιο Δία και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών όλα αυτά νομιμοποίησαν τον ρατσιστικό και μισαλλόδοξο λόγο της Χρυσής  Αυγής, τον έφεραν στο κέντρο του προβληματισμού για τη μετανάστευση και του έδωσαν πολιτική υπόσταση. Αυτή είναι  η μεγαλύτερη προσφορά της  συγκυβέρνησης  στην άνοδο της πολιτικής επιρροής του ναζισμού. Η προσφορά αυτή συνεχίστηκε με το σταμάτημα της ψήφισης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου που έστειλε το ξεκάθαρο μήνυμα στη συμμορία ότι η συγκυβέρνηση δεν θεωρεί και ιδιαίτερο πρόβλημα  τη δράση της.

   Ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται μόνο με καταγγελίες και ανακοινώσεις για τη δράση του. Απέναντί του θα πρέπει να ορθωθεί ένα ενιαίο κοινωνικοπολιτικό μέτωπο που θα συμπεριλάβει πολιτικά την αριστερά στις  περισσότερες εκδοχές της(όχι την μνημονιακή ΔΗΜΑΡ) και θα φτάνει μέχρι τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Κοινωνικά θα στηρίζεται σε συνδικάτα και κοινωνικοπολιτικές συλλογικότητες που έχουν δώσει πραγματικές μάχες όχι μόνο ενάντια στον φασισμό αλλά συνολικά στο μνημονιακό καθεστώς και την καπιταλιστική βαρβαρότητα , σε αντιφασιστικές συλλογικότητες και μεταναστευτικές οργανώσεις. Ένα κίνημα  που θα αποδομήσει τη ναζιστική συμμορία οργανωτικά και πολιτικά , με το κλείσιμο των γραφείων της σε όλη την Ελλάδα, τη διακοπή κάθε χρηματοδότησης της από τον κρατικό προϋπολογισμό , την κοινωνική και πολιτική της απομόνωση και την ποινική και πολιτική καταδίκη των εγκληματικών της ενεργειών.
                                                                                                                     
 ΧΡ. ΡΕΠΠΑΣ