Της ΓΙΟΥΛΗ ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΙΑΔΗ

  Γνωρίζουμε όλοι την σοβαρότητα των βλαβών μετά από τροχαίο ατύχημα, βλάβες που, εκτός από θανατηφόρες, μπορούν να αποδειχθούν δυστυχήματα για όλη τη ζωή του πάσχοντος αλλά και των οικείων του. Μιλάμε για βλάβες που εμποδίζουν την φυσιολογική λειτουργία στη δουλειά, την οικογένεια , την προσωπική αυτονομία και προγραμματισμό.
   Αυτές είναι οι σοβαρές βλάβες μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, μετά, δηλαδή, από ισχυρούς τραυματισμούς στο κεφάλι. Αυτές οι βλάβες δεν επηρεάζουν μόνο επιμέρους λειτουργίες του πάσχοντος: κίνηση ενός μέλους, κίνηση κάτω άκρων, ομιλία, αλλά επηρεάζουν την συγκρότηση της προσωπικότητας του αρρώστου: την μνήμη του, την προσοχή του, την εποπτεία και εξυπηρέτηση του εαυτού του, την πρακτική του λειτουργικότητα, την συναισθηματική του ισορροπία και συγκρότηση.
    Δυστυχώς, μετά από βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις - συνήθως εξαιτίας τροχαίων ατυχημάτων - οι τραυματίες που επιζούν είναι κερματισμένοι άνθρωποι. Οι σοβαρές κακώσεις στον εγκέφαλο καταστρέφουν νευρικά κυκλώματα που υποστηρίζουν το σύνολο των γνωσιακών και ψυχολογικών λειτουργιών.
  Πόσο συχνές είναι οι βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις μετά από τροχαίο;
  Κάθε χρόνο έχουμε, περίπου, 35.000 τραυματίες από τροχαία. Υπολογίζεται ότι από τους σοβαρά τραυματίες που χάνουν την ζωή τους, το 75% πεθαίνουν εξαιτίας των κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων.
   Όσοι επιζούν από τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, έχουν δεχθεί μέσα στο νοσοκομείο την υποστήριξη των βασικών τους βιολογικών λειτουργιών, κατόπιν υπάρχει η περίοδος αποκατάστασης της ομιλίας και της κινητικότητας, κατόπιν υπάρχει - ή οφείλει να υπάρχει - η προσπάθεια για την αποκατάσταση των γνωσιακών και ψυχολογικών τους λειτουργιών.
  Η γνωσιακή αποκατάσταση χρησιμοποιεί συστηματικά, ολιστικά προγράμματα νευροψυχολογικής αποκατάστασης ώστε να ευοδώσει την επιστροφή του αρρώστου στο κοινωνικό του περιβάλλον και την κοινωνική του λειτουργία. πρόκειται για επίπονη και δύσκολη δουλειά, που πραγματοποιείται με καθημερινή εκπαίδευση/βοήθεια του πάσχοντος επί πεντάωρο, με συνολική διάρκεια είκοσι εβδομάδων. Τα προγράμματα είναι και ομαδικά και εξατομικευμένα, περιέχουν νοητικές και ψυχολογικές ασκήσεις, αφορούν και στους σημαντικούς οικείους του πάσχοντος. Υπάρχει η δυνατότητα να επαναληφθούν, εάν φανεί ότι ο πάσχων έχει δυνατότητες περαιτέρω βελτίωσης.
  Επιστρέφει ο πάσχων στην προηγούμενη του κατάσταση;
  Και ναι, και όχι: βεβαιότατα ωφελείται καθόσον αφορά στην αυτοεξυπηρέτησή του, την μνήμη και την μάθηση, την εκτελεστική του λειτουργία. Η ωφέλεια αυτή δεν θα υπήρχε χωρίς την ολιστική νευροψυχολογική αποκατάσταση: χωρίς αυτήν θα είχαμε ένα πρόσωπο διαλυμένο,χωρίς βούληση δική του, χωρίς έλεγχο στις ψυχολογικές λειτουργίες, χωρίς δυνατότητα επεξεργασίας πληροφοριών από το περιβάλλον - και χωρίς την δυνατότητα εργασίας, που σημαίνει οικονομική επιβάρυνση της κοινωνίας και της οικογένειάς του.
    Ωστόσο, συνηθέστατα, δεν επιστρέφει σε αυτό που ήταν: έχουμε έναν άνθρωπο με νέα προσωπικότητα, με άλλες δυνατότητες από εκείνες πριν την εγκεφαλική κάκωση.
  Η δυνατότητα της νευροψυχολογικής αποκατάστασης είναι σημαντικότατη - και μη διαδεδομένη. Στην Ελλάδα εφαρμόστηκε προ δεκαετίας περίπου, από εκπαιδευμένη στο εξωτερικό ψυχολόγο, η οποία συνέβη ("έτυχε") να βρει χρηματική ενίσχυση από συγγενή αποθεραπευμένου τραυματία.
 Δεν καλύπτεται από κανένα ασφαλιστικό ταμείο.