της ΓΙΟΥΛΗ ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΙΑΔΗ

Αγαπητές αναγνώστριες, αγαπητοί αναγνώστες,
επειδή σπανίως ακούγονται τα θετικά της συλλογικής μας οργάνωσης, ας ενθαρυνθούμε ότι είναι εφικτά, πραγματικά, και κοινή όλων μας περιουσία: τα αγαθά της συλλογικής οργάνωσης.

Όλο το άρθρο υπάρχει στο site του συγγραφέα

http://www.ifestosedu.gr/120ESY.htm
Για κάθε άπιστο Θωμά, τώρα, θα αναφερθώ σχεδόν λεπτό προς λεπτό σε μια χαρακτηριστική και ενδεικτική περίπτωση. Αφορούσε ένα σημαντικό άνθρωπο, δηλαδή ένα ταπεινό και έντιμο πολίτη της ελληνικής καθημερινότητας. Πριν από ένα περίπου μήνα έτυχε να γίνω μάρτυρας της περιπέτειάς του/της και επειδή είναι αντιπροσωπευτική του τι κατά κανόνα συμβαίνει στο ΕΣΥ αποφάσισα να την περιγράψω. Ήμουν μάρτυρας πρωτογενώς όντας παρών. Τις λεπτομέρειες τις συμπλήρωσα ερωτώντας και διασταυρώνοντας από τον/την ίδιο/α τον/την ασθενή (εφεξής θηλυκού γένους αν μη τι άλλο για λόγους ευγένειας και αγάπης προς το «ισχυρό φύλο»). Αυτή η περίπτωση και άλλες αντίστοιχες και ανάλογες επαληθεύονται καθημερινά και εμπράγματα.
Πρόκειται για την περίπτωση ενός στεφανιαίου (καρδιακού) εμφράγματος που εμφανίστηκε στις 0800 Κυριακάτικου πρωινού του Οκτωβρίου 2012. Όπως πληροφορήθηκα από ειδήμονες, αν ο παθών το καταλάβει και τάχιστα –μέσα σε μια ή δύο ώρες– και βρεθεί σε «καλά χέρια» εξοπλισμένα με καλά ιατρικά όργανα, πιθανώς το νόσημα αντιμετωπίζεται μερικώς ή και συχνότατα σχεδόν ολικώς. Το ΕΣΥ –παρά το γεγονός ότι τα τρία τελευταία χρόνια τόσοι πολλοί ροκανίζουν τα θεμέλιά του–, διαθέτει πολύ καλό εξοπλισμό και κατά κανόνα εξαιρετικής δεξιότητας ιατρικά χέρια.
Χρονική καθυστέρηση στην αντιμετώπιση ενός εμφράγματος πιθανότατα προκαλεί βαρύτατες βλάβες κάθε είδους ή ο ασθενής αποχωρεί από τα εγκόσμια και ανηφορίζει σε άγνωστα ουράνια τοπία. Ακόμη και τα δευτερόλεπτα είναι σημαντικά, με πληροφορούν. Η ετοιμότητα και η ψυχραιμία των νοσηλευτών είναι κρίσιμη και οι πρώτες βοήθειες μέχρι τον θάλαμο των επεμβάσεων εξίσου κρισιμότατης σημασίας.
Στέκομαι προς στιγμή για να τονίσω ότι η παθούσα θα μπορούσε να ήταν κάθε Έλληνας πολίτης ή κάτοικος της Ελληνικής Δημοκρατίας, σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής από τον πρωθυπουργό μέχρι τον εργάτη ή τον νόμιμα εργαζόμενο μετανάστη ή ακόμη και τον (κακώς) λαθραία ευρισκόμενο εδώ λαθρομετανάστη. Για την Ελληνική δημόσια υγεία όλοι είναι άνθρωποι και οι δημόσιοι ιατρικοί λειτουργοί δεν ερωτούν ποιος είναι πριν του προσφέρουν το μέγιστο και το βέλτιστο. Και οι γιατροί μας επιδεικνύουν ένα τέτοιο Ιπποκράτειο ήθος εκατοντάδες φορές κάθε μέρα. Αξίζει ένα μεγάλο εύγε αλλά και μια ρητορική επισήμανση: Κάτω τα βέβηλά σας χέρια από το ΕΣΥ.
Το περιστατικό του οποίου όπως είπα έγινα μάρτυρας από κοντά, μετά από ένα ξαφνικό πόνο και σφίξιμο σε όλο το στήθος και δύσπνοια («προκάρδιο άλγος»), η παθούσα ευτύχησε να μεταφερθεί τάχιστα στο κοντινότερο εφημερεύον εκείνη την μέρα Λαϊκό νοσοκομείο. Σε 35 περίπου λεπτά.
Το ΕΣΥ μας όπως σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις καθημερινά έδειξε την σημαία του: Το φορείο εξήλθε άμεσα στη είσοδο του Λαϊκού. Εντός λεπτών ακολούθησε άμεση «πυροσβεστική παρέμβαση» ψύχραιμων και ευγενικών γιατρών. Σε τρία μόνο λεπτά στον ίδιο θάλαμο επειγόντων περιστατικών του Λαϊκού όπου αντιμετωπίζονταν ταυτόχρονα 5-6 άλλα επείγοντα περιστατικά, ο επικεφαλής καρδιολόγος και άλλοι ιατροί κινούνταν πυρετωδώς επεμβαίνοντας με ακρίβεια που σώζει ζωές και αυτοπεποίθηση που μαρτυρεί επιστημονική κατάρτιση και υψηλές δεξιότητες.
Ακούστε τώρα τι έγινε όπως έμαθα και όπως οίδα με τα δικά μου μάτια όταν ήμουν παρόν. Προσέξτε τι κατά κανόνα είναι το ΕΣΥ μας. Αχρείαστο βέβαια να είναι αλλά σοφό είναι επίσης να πούμε ξανά ότι μπορεί να το χρειαστεί οποιοσδήποτε πολίτης για μύριους λόγους και ανά πάσα στιγμή. Σε μερικά μόνο λεπτά υπήρξε συνεννόηση των ιατρών του Λαϊκού με το Νοσοκομείο Αλεξάνδρας. Ο επικεφαλής καρδιολόγος του Λαϊκού αποφάνθηκε ψύχραιμα και άμεσα ότι στο Αλεξάνδρας εκείνη τουλάχιστον την μέρα διαθέτουν πιο εξειδικευμένα όργανα για άμεση αγγειοπλαστική επέμβαση. Ακαριαία συνεννοήθηκε με τους συναδέλφους του στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρας και ακαριαία κινήθηκε η διαδικασία μεταφοράς με δημόσιο ασθενοφόρο.
Σε δέκα περίπου λεπτά το ασθενοφόρο, επιβαίνοντος και συνοδού ιατρού του Λαϊκού που περιέθαλπε διαρκώς την ασθενή μέχρι τον θάλαμο επειγόντων περιστατικών του αδελφού νοσοκομείου, έφθασε στο Αλεξάνδρας. Η ασθενής βρέθηκε τάχιστα στην μονάδα εντατικής θεραπείας της αιμοδυναμικής και επεμβατικής καρδιολογίας. Από ό,τι έμαθα υπάρχουν και άλλες τέτοιες ανάλογες και αντίστοιχες μονάδες, για τις οποίες πρέπει να είμαστε περήφανοι και ικανοποιημένοι για το που πηγαίνει, ένα τουλάχιστον μέρος, των ποσών που εισπράττονται από τον έλληνα φορολογούμενο.
Εδώ τώρα, στο νοσοκομείο Αλεξάνδρας έχουμε περισσότερες, πιο άμεσες και συγκλονιστικά εντυπωσιακές πρωτογενείς μαρτυρίες. Η ασθενής βρέθηκε όπως λέει αυτή και οι συγγενείς της μπροστά σε ένα επιτελείο που θύμιζε καλά οργανωμένο αρχηγείο επιτελικών σωμάτων άριστα οργανωμένων κρατών. Το είδαμε εξάλλου και με τα δικά μας μάτια μας ως επισκέπτες για κάποιες μέρες.
Όλοι κινούνταν και λειτουργούσαν κυριολεκτικά σαν μέλισσες: Εφημερεύοντες ιατροί, άλλοι νεότεροι ιατροί μάλλον της πιο κάτω ιεραρχικής κλίμακας και διαφόρων ειδικοτήτων με διδακτορικά και εξειδικεύσεις, μαθητευόμενοι ιατροί, νοσηλευτές και νοσηλεύτριες κάθε είδους, όλοι ανεξαιρέτως λειτουργούσαν εύτακτα, εύρυθμα, οργανωμένα, προσηλωμένα και αφοσιωμένα, υπομονετικά όταν ασθενείς ήταν ιδιότροποι, πειθαρχημένα και σίγουρα κατά το ανθρωπίνως δυνατό βέλτιστα και αποτελεσματικά.
Η πειθαρχημένη ιεραρχία ήταν πασίδηλη και αυτονόητη. Οι εντολές άμεσα και αποτελεσματικά εκτελεστέες, η προθυμία προσφοράς ιατρικής βοήθειας εντυπωσιακή. Η βαρύτατα του επικεφαλής της ιατρικής μονάδας εμφανής και σεβαστή από όλους. Οι κινήσεις γρήγορες και ακριβείς. Άνθρωποι υπεύθυνοι, ζηλευτής ευσυνειδησίας και καταμαρτυρούμενου, κάθε στιγμή, υψηλού ιατρικού ήθους. Χαρακτηριστικά, μέσα στην εντατική από ότι πρόσεξα όταν επισκέφτηκα την ασθενή και από ότι μου είπαν, περιέθαλπαν έναν μαύρο, έναν γεωργό από την Πελοπόννησο, μια καθηγήτρια πανεπιστημίου, έναν άλλο ανατολίτη ο οποίος μιλούσε σπασμένα αγγλικά και δύο ή τρεις άλλους έλληνες πολίτες. Η διακίνηση συνανθρώπων μας στην μονάδα εντατικής παρακολούθηση είναι διαρκής. Ζωές σώζονται κάθε στιγμή. Στο ισόγειο του νοσοκομείου τα ασθενοφόρα πηγαινοέρχονται αδιάκοπα.
Αφού έγιναν σχεδόν ακαριαίοι έλεγχοι, σε μερικά μόνο λεπτά μετά την άφιξή της στο Αλεξάνδρας, η άτυχη ασθενής βρέθηκε στον υπερσύγχρονο θάλαμο εντατικής παρακολούθησης όπου η εφημερεύουσα υπεύθυνη ιατρός με ταχύτητα, ψυχραιμία, επιδεξιότητα και αξιοθαύμαστη ικανότητα και αυτοπεποίθηση προχώρησε άμεσα στην επιτυχή αγγειοπλαστική επέμβαση για «απόφραξη» της στεφανιαίας μαζί και σε όλες τις περαιτέρω περιθάλψεις.
Σε είκοσι περίπου λεπτά η ασθενής ήταν πίσω στην εντατική του Αλεξάνδρας και όπως μαθαίνω όλα δείχνουν όπως μερικές εβδομάδες μετά επανέρχεται σχεδόν 100% σε φυσιολογικά επίπεδα. Αντί δηλαδή πρόωρα στον Άδη, αν για παράδειγμα βρισκόταν στις ΗΠΑ χωρίς ιδιωτική ασφάλεια, το ΕΣΥ μας μερίμνησε σε μερικές μέρες η ασθενής να επιστρέψει σπίτι της, στα παιδιά της, στον άνδρα της, στους συγγενείς και φίλους και στον χώρο εργασίας της.
Να τα ξαναπούμε συνοψίζοντας το επίμαχο περιστατικό καρδιακού εμφράγματος που προσδιορίζει τις επιδόσεις του ΕΣΥ: Λιγότερο από τρία τέταρτα της ώρας μετά την αποχώρηση της ασθενούς από το Λαϊκό και λιγότερο από δύο ώρες μετά την εσπευσμένη αναχώρησή της από το σπίτι της όλα ολοκληρώθηκαν επιτυχώς. Αν πέθαινε δεν μπορούσαν να την επαναφέρουν στην Γη. Επειδή όμως υπάρχει το ΕΣΥ όπως ακριβώς το ξέρουμε το περιστατικό αντιμετωπίστηκε και η ασθενής θεραπεύτηκε σχεδόν πλήρως. Αυτή είναι η καθημερινή πραγματικότητα της Ελληνικής δημόσιας υγείας που πρέπει να διαφυλάξουμε.
Ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων λειτούργησε οργανωμένα, με ακρίβεια, αποτελεσματικά, υπεύθυνα κα παραγωγικά: Πολλοί και πολύ ικανοί και εξειδικευμένοι ιατροί διαφόρων νοσοκομείων που συνεννοούνταν ακαριαία. Επιδέξιοι νοσηλευτές κάθε είδους και κάθε βαθμίδας. Γρήγορα ασθενοφόρα και έξοχα εξοπλισμένοι θάλαμοι επεμβάσεων. Ιατροί επιστημονικών δεξιοτήτων διεθνούς εμβέλειας, πρόθυμοι να προσφέρουν. Ιατροί προικισμένοι με άψογο ιατρικό ήθος, με ανθρωπισμό και με ετοιμότητα να νοσηλεύσουν όλους ισότιμα αδιακρίτως καταγωγής, οικονομικής κατάστασης ή άλλης ιδιότητας του παθόντος ή της παθούσας. Συμμετείχαν και συνεννοήθηκαν δύο δημόσια νοσοκομεία και δύο ιατρικοί τομείς που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα εάν συγκριθούν με τα καλύτερα αντίστοιχα άλλων κρατών. Ένας επίσης θάλαμος εντατικής παρακολούθησης πλήρως εξοπλισμένος και οργανωμένος. Ιατροί επιπλέον που θα μπορούσαν με πολύ υψηλότερες αμοιβές να υπηρετήσουν το λειτούργημα του Ιπποκράτη στα πιο μεγάλα νοσοκομεία του κόσμου οι οποίοι όμως επιλέγουν την πατρίδα τους. Όλα αυτά, τέλος, δωρεάν της Πολιτείας στους πολίτες, δηλαδή όλους εμάς. Προσθέτω και τους φοιτητές της ιατρικής που μπαινόβγαιναν και τα μαθήματα που συχνά γίνονται μέσα στους θαλάμους εντατικής προετοιμάζοντας τους μελλοντικούς ιατρικούς λειτουργούς της Ελληνικής κοινωνίας (τόσο της δημόσιων όσο και των ιδιωτικών νοσηλευτικών ιδρυμάτων).
Μιλούμε για τους ίδιους γιατρούς και νοσηλευτές των οποίων οι αποδοχές καρατομήθηκαν από τους εντολοδόχους της τρόικας και των οποίων οι υψηλότατες σπουδές και εξειδικεύσεις ούτως ή άλλως ουδέποτε θα αποσβεστούν. Εν τούτοις τους βλέπουμε να λειτουργούν πρόθυμα, με σπάνιο ήθος, με ευταξία με αποτελεσματικότητα και στο πλαίσιο άψογα ιεραρχημένων κα πειθαρχημένων δομών. Αν και άλλοι τομείς της κρατικής ζωής κατόρθωναν τις ίδιες επιδόσεις των δύο αυτών νοσοκομείων η Ελλάδα θα μεσουρανούσε ασφαλής κα ευημερούσα.
Αυτό, κατά κανόνα είναι το ΕΣΥ μας και γι’ αυτό πρέπει να το διαφυλάξουμε πάση θυσία. Για την Παιδεία και τις Ένοπλες Δυνάμεις, εξίσου σημαντικούς τομείς της εθνικής ζωής θα επανέλθουμε σε εύθετο χρόνο.
1.12.2012, Παναγιώτης Ήφαιστος.