ΔΙΑΒΑΣΤΕ

ΠΑΛΑΙΑ ΤΕΥΧΗ ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ:

www.aiginitika.blogspot.gr

Α Ρ Θ Ρ Α

1η Μάη: Πάντα Επίκαιρη – Φάρος ελπίδας για τους αγώνες του Σήμερα

 Τα φέρνει έτσι η ιστορία που κάθε φορά η 1η του Μάη να αποκτά ξεχωριστό νόημα. Πάντα ...

Η ομορφιά είναι ηθική…και ηθική είναι η ομορφιά

Της Ελένης Τομπέα Τι είναι ηθική; Καταρχήν θα πρέπει να αποσαφηνίσουμε το γεγονός πως οι ηθικοί ...

Πώς μπορεί η αποκέντρωση να επηρεάσει την ανάπτυξη

Του Ράλλη Γκέκα , διδάκτωρα Οικονομικών της Τ. Α. Στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ...

"Το ΕΣΥ μέσα από ένα αληθινό περιστατικό στα νοσοκομεία Αλεξάνδρα και Λαϊκό".

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 01 Απριλίου 2014 12:06
Τρίτη, 01 Απριλίου 2014 12:06

της ΓΙΟΥΛΗ ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΙΑΔΗ

Αγαπητές αναγνώστριες, αγαπητοί αναγνώστες,
επειδή σπανίως ακούγονται τα θετικά της συλλογικής μας οργάνωσης, ας ενθαρυνθούμε ότι είναι εφικτά, πραγματικά, και κοινή όλων μας περιουσία: τα αγαθά της συλλογικής οργάνωσης.

Όλο το άρθρο υπάρχει στο site του συγγραφέα

http://www.ifestosedu.gr/120ESY.htm
Για κάθε άπιστο Θωμά, τώρα, θα αναφερθώ σχεδόν λεπτό προς λεπτό σε μια χαρακτηριστική και ενδεικτική περίπτωση. Αφορούσε ένα σημαντικό άνθρωπο, δηλαδή ένα ταπεινό και έντιμο πολίτη της ελληνικής καθημερινότητας. Πριν από ένα περίπου μήνα έτυχε να γίνω μάρτυρας της περιπέτειάς του/της και επειδή είναι αντιπροσωπευτική του τι κατά κανόνα συμβαίνει στο ΕΣΥ αποφάσισα να την περιγράψω. Ήμουν μάρτυρας πρωτογενώς όντας παρών. Τις λεπτομέρειες τις συμπλήρωσα ερωτώντας και διασταυρώνοντας από τον/την ίδιο/α τον/την ασθενή (εφεξής θηλυκού γένους αν μη τι άλλο για λόγους ευγένειας και αγάπης προς το «ισχυρό φύλο»). Αυτή η περίπτωση και άλλες αντίστοιχες και ανάλογες επαληθεύονται καθημερινά και εμπράγματα.
Πρόκειται για την περίπτωση ενός στεφανιαίου (καρδιακού) εμφράγματος που εμφανίστηκε στις 0800 Κυριακάτικου πρωινού του Οκτωβρίου 2012. Όπως πληροφορήθηκα από ειδήμονες, αν ο παθών το καταλάβει και τάχιστα –μέσα σε μια ή δύο ώρες– και βρεθεί σε «καλά χέρια» εξοπλισμένα με καλά ιατρικά όργανα, πιθανώς το νόσημα αντιμετωπίζεται μερικώς ή και συχνότατα σχεδόν ολικώς. Το ΕΣΥ –παρά το γεγονός ότι τα τρία τελευταία χρόνια τόσοι πολλοί ροκανίζουν τα θεμέλιά του–, διαθέτει πολύ καλό εξοπλισμό και κατά κανόνα εξαιρετικής δεξιότητας ιατρικά χέρια.
Χρονική καθυστέρηση στην αντιμετώπιση ενός εμφράγματος πιθανότατα προκαλεί βαρύτατες βλάβες κάθε είδους ή ο ασθενής αποχωρεί από τα εγκόσμια και ανηφορίζει σε άγνωστα ουράνια τοπία. Ακόμη και τα δευτερόλεπτα είναι σημαντικά, με πληροφορούν. Η ετοιμότητα και η ψυχραιμία των νοσηλευτών είναι κρίσιμη και οι πρώτες βοήθειες μέχρι τον θάλαμο των επεμβάσεων εξίσου κρισιμότατης σημασίας.
Στέκομαι προς στιγμή για να τονίσω ότι η παθούσα θα μπορούσε να ήταν κάθε Έλληνας πολίτης ή κάτοικος της Ελληνικής Δημοκρατίας, σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής από τον πρωθυπουργό μέχρι τον εργάτη ή τον νόμιμα εργαζόμενο μετανάστη ή ακόμη και τον (κακώς) λαθραία ευρισκόμενο εδώ λαθρομετανάστη. Για την Ελληνική δημόσια υγεία όλοι είναι άνθρωποι και οι δημόσιοι ιατρικοί λειτουργοί δεν ερωτούν ποιος είναι πριν του προσφέρουν το μέγιστο και το βέλτιστο. Και οι γιατροί μας επιδεικνύουν ένα τέτοιο Ιπποκράτειο ήθος εκατοντάδες φορές κάθε μέρα. Αξίζει ένα μεγάλο εύγε αλλά και μια ρητορική επισήμανση: Κάτω τα βέβηλά σας χέρια από το ΕΣΥ.
Το περιστατικό του οποίου όπως είπα έγινα μάρτυρας από κοντά, μετά από ένα ξαφνικό πόνο και σφίξιμο σε όλο το στήθος και δύσπνοια («προκάρδιο άλγος»), η παθούσα ευτύχησε να μεταφερθεί τάχιστα στο κοντινότερο εφημερεύον εκείνη την μέρα Λαϊκό νοσοκομείο. Σε 35 περίπου λεπτά.
Το ΕΣΥ μας όπως σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις καθημερινά έδειξε την σημαία του: Το φορείο εξήλθε άμεσα στη είσοδο του Λαϊκού. Εντός λεπτών ακολούθησε άμεση «πυροσβεστική παρέμβαση» ψύχραιμων και ευγενικών γιατρών. Σε τρία μόνο λεπτά στον ίδιο θάλαμο επειγόντων περιστατικών του Λαϊκού όπου αντιμετωπίζονταν ταυτόχρονα 5-6 άλλα επείγοντα περιστατικά, ο επικεφαλής καρδιολόγος και άλλοι ιατροί κινούνταν πυρετωδώς επεμβαίνοντας με ακρίβεια που σώζει ζωές και αυτοπεποίθηση που μαρτυρεί επιστημονική κατάρτιση και υψηλές δεξιότητες.
Ακούστε τώρα τι έγινε όπως έμαθα και όπως οίδα με τα δικά μου μάτια όταν ήμουν παρόν. Προσέξτε τι κατά κανόνα είναι το ΕΣΥ μας. Αχρείαστο βέβαια να είναι αλλά σοφό είναι επίσης να πούμε ξανά ότι μπορεί να το χρειαστεί οποιοσδήποτε πολίτης για μύριους λόγους και ανά πάσα στιγμή. Σε μερικά μόνο λεπτά υπήρξε συνεννόηση των ιατρών του Λαϊκού με το Νοσοκομείο Αλεξάνδρας. Ο επικεφαλής καρδιολόγος του Λαϊκού αποφάνθηκε ψύχραιμα και άμεσα ότι στο Αλεξάνδρας εκείνη τουλάχιστον την μέρα διαθέτουν πιο εξειδικευμένα όργανα για άμεση αγγειοπλαστική επέμβαση. Ακαριαία συνεννοήθηκε με τους συναδέλφους του στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρας και ακαριαία κινήθηκε η διαδικασία μεταφοράς με δημόσιο ασθενοφόρο.
Σε δέκα περίπου λεπτά το ασθενοφόρο, επιβαίνοντος και συνοδού ιατρού του Λαϊκού που περιέθαλπε διαρκώς την ασθενή μέχρι τον θάλαμο επειγόντων περιστατικών του αδελφού νοσοκομείου, έφθασε στο Αλεξάνδρας. Η ασθενής βρέθηκε τάχιστα στην μονάδα εντατικής θεραπείας της αιμοδυναμικής και επεμβατικής καρδιολογίας. Από ό,τι έμαθα υπάρχουν και άλλες τέτοιες ανάλογες και αντίστοιχες μονάδες, για τις οποίες πρέπει να είμαστε περήφανοι και ικανοποιημένοι για το που πηγαίνει, ένα τουλάχιστον μέρος, των ποσών που εισπράττονται από τον έλληνα φορολογούμενο.
Εδώ τώρα, στο νοσοκομείο Αλεξάνδρας έχουμε περισσότερες, πιο άμεσες και συγκλονιστικά εντυπωσιακές πρωτογενείς μαρτυρίες. Η ασθενής βρέθηκε όπως λέει αυτή και οι συγγενείς της μπροστά σε ένα επιτελείο που θύμιζε καλά οργανωμένο αρχηγείο επιτελικών σωμάτων άριστα οργανωμένων κρατών. Το είδαμε εξάλλου και με τα δικά μας μάτια μας ως επισκέπτες για κάποιες μέρες.
Όλοι κινούνταν και λειτουργούσαν κυριολεκτικά σαν μέλισσες: Εφημερεύοντες ιατροί, άλλοι νεότεροι ιατροί μάλλον της πιο κάτω ιεραρχικής κλίμακας και διαφόρων ειδικοτήτων με διδακτορικά και εξειδικεύσεις, μαθητευόμενοι ιατροί, νοσηλευτές και νοσηλεύτριες κάθε είδους, όλοι ανεξαιρέτως λειτουργούσαν εύτακτα, εύρυθμα, οργανωμένα, προσηλωμένα και αφοσιωμένα, υπομονετικά όταν ασθενείς ήταν ιδιότροποι, πειθαρχημένα και σίγουρα κατά το ανθρωπίνως δυνατό βέλτιστα και αποτελεσματικά.
Η πειθαρχημένη ιεραρχία ήταν πασίδηλη και αυτονόητη. Οι εντολές άμεσα και αποτελεσματικά εκτελεστέες, η προθυμία προσφοράς ιατρικής βοήθειας εντυπωσιακή. Η βαρύτατα του επικεφαλής της ιατρικής μονάδας εμφανής και σεβαστή από όλους. Οι κινήσεις γρήγορες και ακριβείς. Άνθρωποι υπεύθυνοι, ζηλευτής ευσυνειδησίας και καταμαρτυρούμενου, κάθε στιγμή, υψηλού ιατρικού ήθους. Χαρακτηριστικά, μέσα στην εντατική από ότι πρόσεξα όταν επισκέφτηκα την ασθενή και από ότι μου είπαν, περιέθαλπαν έναν μαύρο, έναν γεωργό από την Πελοπόννησο, μια καθηγήτρια πανεπιστημίου, έναν άλλο ανατολίτη ο οποίος μιλούσε σπασμένα αγγλικά και δύο ή τρεις άλλους έλληνες πολίτες. Η διακίνηση συνανθρώπων μας στην μονάδα εντατικής παρακολούθηση είναι διαρκής. Ζωές σώζονται κάθε στιγμή. Στο ισόγειο του νοσοκομείου τα ασθενοφόρα πηγαινοέρχονται αδιάκοπα.
Αφού έγιναν σχεδόν ακαριαίοι έλεγχοι, σε μερικά μόνο λεπτά μετά την άφιξή της στο Αλεξάνδρας, η άτυχη ασθενής βρέθηκε στον υπερσύγχρονο θάλαμο εντατικής παρακολούθησης όπου η εφημερεύουσα υπεύθυνη ιατρός με ταχύτητα, ψυχραιμία, επιδεξιότητα και αξιοθαύμαστη ικανότητα και αυτοπεποίθηση προχώρησε άμεσα στην επιτυχή αγγειοπλαστική επέμβαση για «απόφραξη» της στεφανιαίας μαζί και σε όλες τις περαιτέρω περιθάλψεις.
Σε είκοσι περίπου λεπτά η ασθενής ήταν πίσω στην εντατική του Αλεξάνδρας και όπως μαθαίνω όλα δείχνουν όπως μερικές εβδομάδες μετά επανέρχεται σχεδόν 100% σε φυσιολογικά επίπεδα. Αντί δηλαδή πρόωρα στον Άδη, αν για παράδειγμα βρισκόταν στις ΗΠΑ χωρίς ιδιωτική ασφάλεια, το ΕΣΥ μας μερίμνησε σε μερικές μέρες η ασθενής να επιστρέψει σπίτι της, στα παιδιά της, στον άνδρα της, στους συγγενείς και φίλους και στον χώρο εργασίας της.
Να τα ξαναπούμε συνοψίζοντας το επίμαχο περιστατικό καρδιακού εμφράγματος που προσδιορίζει τις επιδόσεις του ΕΣΥ: Λιγότερο από τρία τέταρτα της ώρας μετά την αποχώρηση της ασθενούς από το Λαϊκό και λιγότερο από δύο ώρες μετά την εσπευσμένη αναχώρησή της από το σπίτι της όλα ολοκληρώθηκαν επιτυχώς. Αν πέθαινε δεν μπορούσαν να την επαναφέρουν στην Γη. Επειδή όμως υπάρχει το ΕΣΥ όπως ακριβώς το ξέρουμε το περιστατικό αντιμετωπίστηκε και η ασθενής θεραπεύτηκε σχεδόν πλήρως. Αυτή είναι η καθημερινή πραγματικότητα της Ελληνικής δημόσιας υγείας που πρέπει να διαφυλάξουμε.
Ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων λειτούργησε οργανωμένα, με ακρίβεια, αποτελεσματικά, υπεύθυνα κα παραγωγικά: Πολλοί και πολύ ικανοί και εξειδικευμένοι ιατροί διαφόρων νοσοκομείων που συνεννοούνταν ακαριαία. Επιδέξιοι νοσηλευτές κάθε είδους και κάθε βαθμίδας. Γρήγορα ασθενοφόρα και έξοχα εξοπλισμένοι θάλαμοι επεμβάσεων. Ιατροί επιστημονικών δεξιοτήτων διεθνούς εμβέλειας, πρόθυμοι να προσφέρουν. Ιατροί προικισμένοι με άψογο ιατρικό ήθος, με ανθρωπισμό και με ετοιμότητα να νοσηλεύσουν όλους ισότιμα αδιακρίτως καταγωγής, οικονομικής κατάστασης ή άλλης ιδιότητας του παθόντος ή της παθούσας. Συμμετείχαν και συνεννοήθηκαν δύο δημόσια νοσοκομεία και δύο ιατρικοί τομείς που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα εάν συγκριθούν με τα καλύτερα αντίστοιχα άλλων κρατών. Ένας επίσης θάλαμος εντατικής παρακολούθησης πλήρως εξοπλισμένος και οργανωμένος. Ιατροί επιπλέον που θα μπορούσαν με πολύ υψηλότερες αμοιβές να υπηρετήσουν το λειτούργημα του Ιπποκράτη στα πιο μεγάλα νοσοκομεία του κόσμου οι οποίοι όμως επιλέγουν την πατρίδα τους. Όλα αυτά, τέλος, δωρεάν της Πολιτείας στους πολίτες, δηλαδή όλους εμάς. Προσθέτω και τους φοιτητές της ιατρικής που μπαινόβγαιναν και τα μαθήματα που συχνά γίνονται μέσα στους θαλάμους εντατικής προετοιμάζοντας τους μελλοντικούς ιατρικούς λειτουργούς της Ελληνικής κοινωνίας (τόσο της δημόσιων όσο και των ιδιωτικών νοσηλευτικών ιδρυμάτων).
Μιλούμε για τους ίδιους γιατρούς και νοσηλευτές των οποίων οι αποδοχές καρατομήθηκαν από τους εντολοδόχους της τρόικας και των οποίων οι υψηλότατες σπουδές και εξειδικεύσεις ούτως ή άλλως ουδέποτε θα αποσβεστούν. Εν τούτοις τους βλέπουμε να λειτουργούν πρόθυμα, με σπάνιο ήθος, με ευταξία με αποτελεσματικότητα και στο πλαίσιο άψογα ιεραρχημένων κα πειθαρχημένων δομών. Αν και άλλοι τομείς της κρατικής ζωής κατόρθωναν τις ίδιες επιδόσεις των δύο αυτών νοσοκομείων η Ελλάδα θα μεσουρανούσε ασφαλής κα ευημερούσα.
Αυτό, κατά κανόνα είναι το ΕΣΥ μας και γι’ αυτό πρέπει να το διαφυλάξουμε πάση θυσία. Για την Παιδεία και τις Ένοπλες Δυνάμεις, εξίσου σημαντικούς τομείς της εθνικής ζωής θα επανέλθουμε σε εύθετο χρόνο.
1.12.2012, Παναγιώτης Ήφαιστος.

 

ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΗ ή ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ;

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 10 Φεβρουαρίου 2014 11:03
Δευτέρα, 10 Φεβρουαρίου 2014 11:03

Της Γιούλη Χατζηαλεξιάδη
Αντιγράφουμε από τον εκλαϊκευμένο ηλεκτρονικό Τύπο:
«Νέα μεγάλη ανακάλυψη αναφέρει ότι υπάρχουν τουλάχιστον δυο κώδικες στο γονιδίωμα (DNA).
Επιστήμονες στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον Γιάννη Σταματογιαννόπουλο, καθηγητή γενετικής της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σιάτλ, βρήκαν έναν δεύτερο γενετικό κώδικα μέσα στο γονιδίωμα (DNA). «Για περισσότερα από 40 χρόνια υποθέταμε ότι οι αλλαγές στο DNA, που επιδρούν στον γενετικό κώδικα, αφορούν μόνο τη σύνθεση πρωτεϊνών. Τώρα γνωρίζουμε ότι αυτή η βασική υπόθεση σχετικά με την ανάγνωση του ανθρώπινου γονιδιώματος μας προσέφερε μόνο τη μισή εικόνα. Τα καινούργια ευρήματα δείχνουν ότι το DNA μας αποτελεί μια απίστευτα ισχυρή συσκευή αποθήκευσης πληροφοριών, την οποία η φύση έχει εκμεταλλευθεί στο έπακρο και με μη αναμενόμενους τρόπους». ανέφερε ο δρ. Σταματογιαννόπουλος στο δελτίο Τύπου του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον

Η ανακάλυψη του  2ου κώδικα ανοίγει νέους δρόμους στη κατανόηση των ρυθμιστικών μηχανισμών του γονιδιώματος και κλείνει οριστικά το κεφάλαιο όπου ήθελε το DNA ως στατικό μη διαμορφώσιμο από τις συνθήκες παράγοντα. Ενώ οι μικροί «μάγοι» των μεταλλαγμένων τα τροποποιούσαν μηχανικά και υποτίθεται ότι «περνούσαν» στο γονιδίωμα νέες ιδιότητες.
Η ανακάλυψη ότι στο γονιδίωμα καταγράφονται ταυτόχρονα δύο, τουλάχιστον, ξεχωριστοί κώδικες άφησε έκπληκτους τους επιστήμονες. Πρόκειται για έναν κώδικα που φαίνεται να καθοδηγεί το κύτταρο σχετικά με το πώς ελέγχονται τα γονίδια.
«Για περισσότερα από 40 χρόνια θεωρούσαμε δεδομένο ότι οι αλλαγές του DNA (κατά τη διάρκεια της ζωής, ακτινοβολίες, τοξίνες κ.λπ.), δήλωσε ο ελληνικής καταγωγής επιστήμονας, «έχουν επίπτωση απλώς στη δημιουργία των πρωτεϊνών. Τώρα ξέρουμε ότι αυτή η έως τώρα κεντρική υπόθεση για την ανάγνωση του ανθρωπίνου γονιδιώματος αποτελούσε μόνο τη μισή εικόνα.»
Ο κανονικός γενετικός κώδικας χρησιμοποιεί ένα βιοχημικό «αλφάβητο» 64 «γραμμάτων», που λέγονται κωδικόνια. Η ομάδα του Σταματογιαννόπουλου βρήκε ότι μερικά κωδικόνια μπορούν να έχουν δύο «νοήματα», ένα (ήδη γνωστό) που αφορά τη δημιουργία των πρωτεϊνών και ένα δεύτερο (άγνωστο έως τώρα) που αφορά τον έλεγχο των γονιδίων. Οι δύο αυτοί κώδικες φαίνεται να έχουν εξελιχτεί διαχρονικά σε συνάφεια μεταξύ τους. Έτσι, οι εντολές που αφορούν τον έλεγχο των γονιδίων (ο δεύτερος κώδικας) βοηθάνε να σταθεροποιηθούν ορισμένα επωφελή για τον οργανισμό χαρακτηριστικά των πρωτεϊνών.
Τι σημαίνει αυτό για εμάς;
Και συνεχίζει ο Dr. Σταματογιαννόπουλος διευκρινίζοντας:
«Το γεγονός ότι ο γενετικός κώδικας μπορεί να γράφει ταυτόχρονα δύο είδη πληροφοριών, σημαίνει ότι πολλές αλλαγές στο DNA που φαίνονται να μεταβάλουν τις αλληλουχίες των πρωτεϊνών, μπορεί επίσης στην πραγματικότητα να διαταράσσουν τα προγράμματα ελέγχου των γονιδίων και έτσι να προκαλούν ασθένειες»!
Τι έχουν να πούνε τώρα οι μικροί «μάγοι» των μεταλλαγμένων; Θα συνεχίσουν να κερδοσκοπούν ασύστολα δημιουργώντας σε ανθρώπους και φύση ανήκεστες βλάβες;
Αυτό σημαίνει ότι στο DNA υπάρχουν αποθηκευμένες επιπλέον πληροφορίες από αυτές που πιστεύαμε μέχρι σήμερα και το μεγαλύτερο μέρος αυτών των πληροφοριών αφορούν ρυθμιστικούς μηχανισμούς που σχετίζονται με την ενεργοποίηση και την απενεργοποίση των γονιδίων. Το DNA και τα κύτταρα μας δεν είναι στατικά αλλά προσαρμόζονται ανάλογα με τις περιστάσεις και τις συνθήκες στις οποίες λειτουργούν.
Η υγεία μας δεν καθορίζεται από τη μοίρα, τι DNA μας έτυχε δηλαδή, αλλά από τη “χρήση” και τον τρόπο ζωής μας, που προκαλεί διαφορετικές κάθε φορά απαντήσεις από πλευράς του γενετικού μας κώδικα. Ασθένειες όπως τα αυτοάνοσα νοσήματα, ο καρκίνος αλλά και τα νοσήματα της λειτουργίας του γαστρεντερικού (κολίτιδα, ελκώδης κολίτιδα, νόσος του Crohn) αυξάνονται όσο μεγαλύτερη γίνεται η απόκλιση από τον φυσιολογικό τρόπο ζωής. Ιδιαίτερα το γαστρεντερικό σύστημα φαίνεται να συμμετέχει ενεργά με πολλαπλούς ρόλους στη λειτουργία όλου του οργανισμού. Τα πάνω από 1150 διαφορετικά είδη μικροβίων που αποικίζουν τον γαστρεντερικό μας σωλήνα, περιέχουν 3.300.000 διαφορετικά γονίδια που και αυτά συμμετέχουν ενεργά στην δομή και στη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος.  Οι ελλείψεις σε μικροσυστατικά λόγω της αλλοίωσης της τροφής, τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στην ατμόσφαιρα και στους εσωτερικούς χώρους διαβίωσης, η έλλειψη άσκησης, το επιβαρημένο περιβάλλον και το στρες που προκύπτει λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής αλλοιώνουν το σωματικό και κυτταρικό περιβάλλον και έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση νόσου.
Η υγεία και η νόσος δεν προκύπτουν λόγω “κατασκευαστικού” ή μη προβλήματος. Αλλά από λάθος χρήση. Στη προσπάθεια του οργανισμού να επιβιώσει εμφανίζονται συμπτώματα που δεν αναμένονται να υπάρχουν όταν είμαστε υγιείς. Η μόνη πραγματική θεραπεία είναι να επαναφέρουμε το σώμα όσο πιο κοντά γίνεται στις αρχικές φυσιολογικές συνθήκες λειτουργίας.»
       Και το δικό μας σχόλιο:
Ήταν γνωστό ότι το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου γονιδιώματος έπαιζε λειτουργικό/ρυθμιστικό ρόλο.
Περιγραφόταν, δε, ως σιωπηρό DNA – αντιστοίχως με την τύφλωση του μοντέρνου πολιτισμού ο οποίος αδιαφορεί για την λειτουργική μας ρύθμιση και την έχει καταδικάσει στην σιωπή.
Η λειτουργική μας ρύθμιση είναι μηχανιστική ή συλλογική;
Ακολουθεί στατικούς μηχανισμούς ή έχει την ευελιξία να προσαρμόζεται στις συνθήκες του περιβάλλοντος;
Προφανώς ισχύει το δεύτερο, και επιβεβαιώνεται και από τις πληροφορίες του  δημοσιεύματος.
Ας επισημάνουμε, ωστόσο, πως η ρύθμιση των γονιδίων και η έκφραση των πληροφοριών τις οποίες κωδικοποιούν -πρωτεϊνες ή λειτουργικές επιταγές- εξαρτώνται από τον τρόπο ζωής όχι μόνο στο επίπεδο της υγιεινής ζωής, διατροφής κ.λ.π., παρά, και ισχυρότερα ίσως, από την ποιότητα των συλλογικών μας συμμετοχών. Θάρρος ή υποταγή, διεκδίκηση ή στέρηση, μάχη ή καταπίεση; Σεβασμός της ατομικής διαφοράς ή συμμόρφωση μέσα σε πρότυπα-κλισέ; Είναι συμπεριφορές που ρυθμίζουν την υγεία μας και διαμορφώνουν τις συνθήκες μέσα στις οποίες λειτουργούμε.
Οι συνθήκες είναι διαμορφώσιμες από εμάς ως κοινωνικά μέλη.
Οι συνθήκες διαμορφώνουν λειτουργικά και δομικά το DNA.
Η συλλογική λειτουργία της ζωής διαμορφώνει το DNA.
Απλό να το συλλάβει κανείς, αν αναλογισθεί την εμπειρία χιλιάδων ετών εξέλιξης της συλλογικότητας της ζωής που βρίσκεται κωδικοποιημένη στο γονιδίωμα των ζωντανών οργανισμών και του ανθρώπου. Η εξέλιξη ανέδειξε την συλλογικότητα ως μοχλό επιβίωσης.
Την συλλογικότητα της ζωής “ξεχνάμε” όταν συμμεριζόμαστε τον μηχανιστικό, απρόσωπο τρόπο ρύθμισης.
Αυτό θέλει και ο εκτροχιασμένος – ωστόσο πλέον – χωρίς δυνατότητα μηχανιστικής ρύθμισης, κουφός, τυφλός, αναίσθητος, ατομοκεντρικός και παρακμιακός πολιτισμός μας.
Και οι επιστημονικές ανακαλύψεις τον διαψεύδουν.

ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΜΑΓΕΙΑ

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 04 Φεβρουαρίου 2014 18:38
Τρίτη, 04 Φεβρουαρίου 2014 18:38
του Λέανδρου
Σχόλασαν, ήταν ήδη πέντε η ώρα, χτύπησε την κάρτα του στο ρολόι του τοίχου και την τοποθέτησε σε μιά από τις υποδοχές πού υπήρχαν στον πίνακα πού ήταν κρεμασμένος δίπλα του. Κατευθύνθηκε στην αίθουσα των φοριαμών, πήγε στο μπάνιο, έπλυνε τα χέρια καί το πρόσωπό του επέστρεψε στην αίθουσα καί ασχολήθηκε γιά λίγο με τις καθημερινές συζητήσεις πού συνηθίζονταν εκείνη την ώρα. Οί περισσότεροι ενδιαφέρονταν γιά κάποιο ποδοσφαιρικό αγώνα πού θα μεταδίνονταν ή γιά κάποια σατυρική εκπομπή, οι νεότεροι είχαν τις περισσότερες φορές κάποιο ραντεβού καί συνήθως προσπαθούσαν να είναι όσο το δυνατόν πιό ευπρεπισμένοι. Τέλειωσε με το στέγνωμα των χεριών καί τού προσώπου του, έβγαλε τη φόρμα, την κρέμασε στο φοριαμό του καί πήρε την πάνινη τσάντα με τα πράγματά του. Δέν είχε καί πολλά μέσα εκείνη τη μέρα, μόνο το άδειο δοχείο από το γεύμα του, η φόρμα του ήταν αρκετά καθαρή τουλάχιστον γιά μιά μέρα εργασίας ακόμα.
Βγήκε από το εργοστάσιο, ξεκλείδωσε το ποδήλατό του καί ξεκίνησε να περπατάει τραβώντας το μαζί του. Είχε σκοτεινιάσει, οι λάμπες στούς στύλους τού δρόμου έφεγγαν το γνωστό λευκό φώς τους. Δέν είχε αλλάξει καί πολύ το σκηνικό από το πρωί όπου η πυκνή γκρίζα συννεφιά απλωνόταν στον ουρανό καί δέν άφηνε το φώς τού ήλιου να περάσει. Κατευθύνθηκε στο πλησιέστερο μπαρ πού υπήρχε στη γειτονιά, μπήκε καί κάθισε σ' ένα από τα σκαμνιά τού πάγκου, παράγγειλε μιά μπύρα. Σ' ένα από τα διπλανά καθίσματα καθόταν ένας άλλος εργάτης από το ίδιο εργοστάσιο. 
«Γειά σου σύντροφε»
«Γειά σου» του απάντησε
«Πώς πήγε σήμερα;»
«Ήσυχα, δέν ήταν πολύ κουραστικά»
«Άν μείνεις θα δείς ότι είναι εύκολη εργασία, σαν να δουλεύεις στο σπίτι σου.»
«Μάλλον έχεις δίκιο.»
Δούλευε πενθήμερο, χωρίς  βάρδιες, κρατούσαν τη διάθεση εύθυμη τις περισσότερες φορές. Δέν είχε κλείσει τη δουλειά απ' ευθείας με την εταιρεία, τον είχαν στείλει από κάποιο γραφείο ευρέσεως εργασίας. Δέν τον ενδιέφερε καί πάρα πολύ η παραμονή του στη συγκεκριμένη εργασία. Ήπιε τη μπύρα του, πλήρωσε καί ετοιμάστηκε να φύγει.
«Ώρα γιά το σπίτι;» τον ρώτησε
«Ναί, τα συνηθισμένα, φαγητό, τηλεόραση καί ξεκούραση. Αύριο πρέπει να χτυπήσουμε πάλι κάρτα.»
«Καλό βράδυ λοιπόν.»
«Καλό βράδυ.»
Βγήκε, ανέβηκε στο ποδήλατο καί ξεκίνησε. Δέν πήγε πρός το σπίτι, κατευθύνθηκε ποδηλατώντας γρήγορα πρός την πόλη, φτάνοντας στήν πλησιέστερη από τις άκρες τού κέντρου της κατέβηκε από το ποδήλατο καί συνέχισε την περιήγηση του περπατώντας, τραβώντας καί το ποδήλατό μαζί του. Κοιτούσε τούς θαμώνες των καφέ πίσω από τις τζαμαρίες τους. Ήταν ώρα φαγητού καί ξεκούρασης, ιλαρά πρόσωπα συνωστίζονταν  σ'  ένα εύθυμο περιβάλλον το οποίο τα ίδια δημιουργούσαν. Μιά ευχάριστη στιγμή επαναλαμβανόμενης καθημερινότητας η οποία μα τήν εναλλαγή τών προσώπων καί τού ιματισμού τών ατόμων τα οποία την συνέθεταν αναδείκνυε την ύπαρξη της εφήμερης πραγματικότητας. Ένιωσε ένα συναίσθημα δυσφορίας, γνωρίζοντας τον εαυτό του ήξερε ότι κάτι τέτοιο θα εμφανιζόταν στο πρόσωπό του με τη μορφή της κατήφειας. Τάχυνε το βηματισμό του, προσπέρασε τα εναπομείναντα καφέ καί σταμάτησε σε μιά μικρή πάροδο κοντά στα εμπορικά καταστήματα πού εκείνη τήν ώρα ήταν κλειστά. Στερέωσε το ποδήλατο σ' έναν τοίχο καί έστριψε τσιγάρο προσπαθώντας να κατανοήσει το αίσθημα δυσφορίας πού ένιωθε.
Ήταν μελαγχολία, είχε πρωτογνωρίσει αυτό το αίσθημα όταν σε πολύ νεαρή ηλικία έχασε ένα συγγενικό του πρόσωπο. Είχε μάθει να το προσπερνά σκεπτόμενος ευχάριστα θέματα ή με διάφορες δραστηριότητες. Αποφάσισε να πάει μέχρι το καφέ της γαλλίδας. Δέν ήξερε αν ήταν γαλλίδα, έτσι τού είχαν πεί, ο διφορούμενος τρόπος ομιλίας τών ανθρώπων τον έκανε να αμφισβητεί τα λεγόμενά τους. Το καφέ είχε γαλλική επωνυμία η  ιδιοκτήτρια μιά λεπτοκαμωμένη καί εύθραυστη φιγούρα, ο ίδιος όμως δέν της είχε μιλήσει ποτέ, καθόταν παράγγελνε καφέ καί τον έπινε παρατηρώντας τον λιτό καί φωτεινό διάκοσμό του καταστήματός της. Βρισκόταν στή μέση της διαδρομής, το καφέ ήταν στό τέλος τού συγκεκριμένου δρόμου τού εμπορικού κέντρου καί εκείνη την ώρα μάλλον θα ήταν κλειστό. Συνήθως άνοιγε μόνο τα πρωινά, αποφάσισε όμως να περπατήσει ως εκεί γιά να ξαναφτιάξει τη διάθεσή του. Το καφέ ήταν κλειστό, υπήρχαν διάφορα άλλα μπαρ εκεί κοντά πού ήταν ανοιχτά δέν ήθελε όμως πιά να πάει σε κάποιο από αυτά. Περπάτησε μερικά μέτρα ακόμα καί μόλις έφτασε στον κεντρικό δρόμο ξεκίνησε πάλι να ποδηλατοδρομεί γρήγορα μέχρι πού έφτασε στό διαμέρισμα. Είχε επιστρέψει νωρίτερα καί το φαγητό ήταν έτοιμο, συνήθως μαγείρευαν, έτρωγαν, έπλεναν τα πιάτα μαζί καί αργότερα απολάμβαναν ένα ποτό στό σαλόνι, παρακολουθώντας στήν τηλεόραση κάποια ενδιαφέρουσα ταινία.
«Πώς πήγε σήμερα;» την ρώτησε
«Ήσυχα δέν είχαμε πολύ δουλειά»
«Πλησιάζει σαββατοκύριακο έχεις καμιά ιδέα;»
Τα σαββατοκύριακα έκαναν συνήθως επισκέψεις σε γνωστούς ή πραγματοποιούσαν εκδρομές.
«Όχι εσύ;»
Ήπιε μιά γουλιά από το κρασί του.
«Ούτε κι εγώ, μάλλον θα μείνουμε εδώ.»
Αυτό σήμαινε ψώνια στήν αγορά το Σάββατο το πρωί, απογευματινή ή βραδυνή έξοδο (κινηματογράφο, φαγητό, αναψυκτήριο) καί ξεκούραση καθ' όλη τη διάρκεια της Κυριακής, εκτός εάν δέχονταν οι ίδιοι επισκέψεις. Έπλυναν τα πιάτα καί αποτελείωσαν το μπουκάλι με το κρασί παρακολουθώντας τη βραδυνή ταινία. Κάποια στιγμή αποχώρισε  γιά να κοιμηθεί. Απέμεινε μόνος στό σαλόνι, άνοιξε μιά μπύρα καί συνέχισε να παρακολουθεί την τηλεόραση έχοντας κλείσει εντελώς τον ήχο. Αν κοιτούσε έξω από την τζαμαρία στό δρόμο θα επικρατούσε απόλυτη σιγή καί ακινησία. Η ώρα ήταν προχωρημένη, αρκετά μετά τα μεσάνυχτα, άνοιξε ακόμα μιά μπύρα, έστριψε ένα τσιγάρο καί έκλεισε την τηλεόραση. Είχε σβήσει τη σόμπα γκαζιού νωρίτερα καί μιά ελαφριά αίσθηση ψυχρότητας επικρατούσε στήν ατμόσφαιρα. Το εκκρεμές στό ρολόι τού τοίχου του υπενθύμιζε την έννοια του χρόνου, ο χρόνος χανόταν ότι καί να συνέβαινε είτε όταν εργαζόταν είτε όταν ξεκουραζόταν εκείνο πού γνώριζε ήταν ότι οχρόνος χανόταν. Μπορούσε να βιαστεί γιά να προλάβει ένα τραίνο, ένα πλοίο ή γιά να τελειώσει μιά εργασία, ποτέ όμως δέν μπορούσε να προλάβει το χρόνο.
 
ΦΙΛΙΚΑ  ΛΕΑΝΔΡΟΣ
                   

ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ & ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 31 Ιανουαρίου 2014 19:15
Παρασκευή, 31 Ιανουαρίου 2014 19:15
του Αντρέα Αποστολίδη
   Σε λίγες ημέρες με το άνοιγμα του Τριωδίου, θα έχουμε πολιτισμικές εκδηλώσεις,  πανάρχαια έθιμα από την εποχή του Θέσπη, στις διάφορες περιοχές της πατρίδας μας, με πολυποίκιλα καρναβαλικά σχήματα, με αποκορύφωμα την τελευταία Κυριακή του Τριωδίου, τις καρναβαλικές εκδηλώσεις στην πόλη των Πατρών.
  Θα μου πείτε τι σχέση έχουν το Καρναβάλι με τις Δημοτικές εκλογές. Εχουν και παραέχουν.
  Οι καρναβαλιστές την περίοδο αυτή φορούν μάσκες για να μην γνωρίζουν οι άλλοι τα πρόσωπά τους. Άρματα με παραστάσεις σατιρίζουν την επικαιρότητα, τους πολιτικούς, αλλάζουν συμπεριφορά, σχολιάζουν τα κακώς κείμενα, ντύνονται διαφορετικά και με σποτάκια οραματίζονται καλύτερες μέρες. Γενικά υπάρχει μια βαβούρα, ένα ανακάτεμα προσώπων, για να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Να αναδείξουν την καλύτερη ομάδα καρναβαλιστών.
  Την ίδια περίοδο ( θα μου πείτε σύμπτωση) αρχίζουν τα προεκλογικά μαγειρέματα.
   Μάσκα και πάλι θα φορέσουν οι υποψήφιοι δημοτικοί άρχοντες και σύμβουλοι. Θα αρχίσουν τις συγκεντρώσεις, θα σχολιάζουν αυτά που δεν έκαναν οι προκάτοχοί τους, θα υπόσχονται καλύτερες μέρες για τον λαό. Χειραψίες, χαμόγελα, χτυπήματα στην πλάτη, επισκέψεις στα σπίτια προς άγραν υποψηφίων.
Εμείς θα κάνουμε τούτο. Εμείς θα… Εμείς θα…, Εμείς θα κάνουμε ότι δεν κάνανε αυτοί που σεις ψηφίσατε την προηγούμενη τετραετία. Εμείς και Θα. Πολλά Θα.
  Οι νύν δημοτικοί άρχοντες θα εκθειάζουν το έργο τους, τα επιτεύγματά τους, θα ζητούν άλλη μια τετραετία για την ολοκλήρωση του έργου τους, θα κατηγορούν την αντιπολίτευση για τρικλοποδιές και εμπόδια στο κυβερνητικό τους έργο. Τελικά δεν φταίνε αυτοί για ότι δεν κάνανε. Πάντοτε φταίνε οι άλλοι.
  Εάν δε, ήσασταν αυτοί που χάσατε στις προηγούμενες εκλογές την εξουσία και για λόγους υστεροφημίας θέλετε να επανέλθετε σε αυτή, θα μας πείτε ότι κάνατε λάθη, ζητούμε συγνώμη, θα είμαστε καλύτεροι διαχειριστές, δίνουμε νέο, ανανεωτικό παρόν. Αυτό θα είναι το πρόγραμμά μας. Δώστε μας πίσω τον χαμένο χρόνο να ολοκληρώσουμε αυτά που δεν κάναμε την προηγούμενη τετραετία και χάσαμε τις εκλογές.
  Και οι υπόλοιποι που σε αυτούς απευθύνεστε νομίζετε ότι τρώνε κουτόχορτο αλλά μπορούνε να  στείλουνε στα σπίτια τους, αυτούς που αποδείχτηκε ότι δεν τήρησαν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις. Του παρελθόντος και του παρόντος;
Αυτά και χωρίς Μάσκα.
 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 15 Ιανουαρίου 2014 22:16
Τετάρτη, 15 Ιανουαρίου 2014 22:37
Αθήνα 5ος π.Χ αι. και το σήμερα
του Αντρέα Αποστολίδη
Η υπόσταση και η λειτουργία της αρχαίας πόλης ως πολιτικού οργανισμού στηρίχθηκε στο έντονο αίσθημα ότι, ο πολίτης ανήκει στην πόλη. Στην ταύτιση πόλης και πολίτη, στην  απορρέουσα από τα πολιτικά δικαιώματα ενεργό συμμετοχή του στα θεσμικά πολιτειακά όργανα, την εναλλαγή στην εξουσία (άρχων και αρχόμενος) και στον βραχύ χρόνο (ένα έτος) παραμονής του σε αυτά. 
Πολιτειακά όργανα
  Οι πολίτες που ήθελαν αξιώματα, ήσαν υποχρεωμένοι να υποστούν κάποια προκαταρτική εξέταση(δοκιμασία) ενώπιον του άρχοντα βασιλέα, ήτοι του επωνύμου άρχοντα, του πολέμαρχου και των έξη θεσμοθετών. Αξιώματα στα οποία μπορούσε ο κάθε Αθηναίος πολίτης να εκλεγεί (αρχή της ισοτιμίας), να ασκεί, και προπάντων να λογοδοτεί στο τέλος της ετήσιας θητείας του στα αρμόδια πολιτειακά όργανα. Εάν ο πολίτης δεν ασκούσε σωστά τα καθήκοντα του ως πολιτειακό όργανο τότε του επέβαλλαν. 
   Στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων η οποία γινόταν με την επιβολή της  ολικής, της ολικής σχετικής ατιμίας και της σχετικής ατιμίας. Η ατιμία στην αρχική της μορφή ισοδυναμούσε με έξωση του πολίτη από την κοινωνία της πόλης (εξορία), δήμευση της περιουσίας του για την ζημία που προκάλεσε στην πολιτεία και αργότερα με πολιτικό αφοπλισμό.(*) 
  Ο κάθε πολίτης μπορούσε να καταθέσει αγωγή,(γραφή παρανόμων), κατά αποφάσεως της Εκκλησίας του Δήμου, εάν έκρινε πως κάποιο ψήφισμα της,(απόφαση) ήταν ενάντια στους γραπτούς ή άγραφους νόμους. Η αγωγή εκδικαζόταν από την Ηλιαία. Εάν η καταγγελία ήταν αβάσιμη, ο πολίτης τιμωρούνταν. Στην πράξη η γραφή παρανόμων λειτούργησε ως ασφαλιστική δικλείδα, ενάντια στις ιδιοτελείς, επιπόλαιες πράξεις και επιδιώξεις των πολιτών.
  Εάν επιχειρούσαμε να συγκρίνουμε  το δημοκρατικό πολίτευμα του 5ου αι. με το σημερινό δημοκρατικό πολίτευμα, θα βλέπαμε πως υπάρχουν  κοινά σημεία.
   Α) Στα πολιτειακά θεσμικά όργανα. Στην θέση του επώνυμου άρχοντα, ο πρόεδρος της δημοκρατίας. Β) Στη Βουλή των Πεντακοσίων, η Βουλή των τριακοσίων  και Γ) στην Ηλιαία, η Δικαστική εξουσία.
 Οι Άρχοντες κατά κανόνα δεν λογοδοτούν. Οι Βουλευτές  συνήθως καλύπτονται από την βουλευτική τους ασυλία. Λογοδοτούν στον  άρχοντα της φρατρίας,(φατρίας) ο οποίος αποφασίζει για το πολιτικό τους μέλλον. 
  Και ο λαός, ο πολίτης πια θέση έχει σήμερα στα θεσμικά πολιτειακά όργανα;
 α) Ο κυρίαρχος λαός ασκεί εξουσία με την ψήφο του, κάθε τέσσερα χρόνια, ή όταν οι άρχοντες επικαλούνται Εθνικούς λόγους και χειραγωγούμενος από τα πολιτικά κόμματα.
οδηγείται στην ψηφοδόχο. Κάτι ανάλογο με τις αποφάσεις της Απέλλας στην (ολιγαρχική) Σπάρτη. (**)
 β) Ο ανώνυμος πολίτης ποτέ δεν θα γίνει επώνυμος άρχων. Για την θέση αυτή υπάρχουν «άλλα» κριτήρια και σκοπιμότητες.
  γ)  Για την Βουλή των τριακοσίων απαιτούνται από τον υποψήφιο πολίτη «εξειδικευμένες» γνώσεις. Χρήμα, πολύ χρήμα, προβολή από τα Μ.Μ.Ε. «Καταξίωση» στον επαγγελματικό χώρο ή από κάποιον κομματικό μηχανισμό, ο οποίος θα αποτελέσει και τον βατήρα της πολιτικής του σταδιοδρομίας. Και πάνω απ΄ όλα, απαιτείται η συναίνεση του αρχηγού του κόμματος στην επιλογή των υποψηφίων. Δηλ.«Πολιτική ταυτότητα» 
  δ) Ακόμη θα προσθέσουμε και τον ρόλο που παίζουν κάποιες φρατρίες (φατρίες)οι οποίες φροντίζουν να επιβάλουν από ενωρίς τα γένη τους, στον πολιτικό μας βίο. Παλιές καραβάνες της πολιτικής μας ζωής φροντίζου να αποκαταστήσουν τα παιδιά τους    στον πολιτικό στίβο(Παπανδρέου, Μητσοτάκης, Καραμανλής, Παπακωνσταντίνου, κ.α) Η εκπλήρωση των στρατιωτικών, φορολογικών, ή άλλων  υποχρεώσεων προς την πατρίδα ελάχιστη σημασία έχουν. Οι «εκλεκτοί πολίτες» προβάλλονται και επιβάλλονται εκ των άνω.
    Η συμμετοχή του πολίτη στην δικαστική εξουσία είναι σχετικά πιο εύκολη, αρκεί να έχει τις  ανάλογες σπουδές και στην ανέλιξή του τα  «απαιτούμενα» προσόντα.   
  Ενάντια στις αποφάσεις των οργάνων της πολιτείας, ο πολίτης θεωρητικά προστατεύεται με την κατάθεση γραπτής καταγγελίας στην ανεξάρτητη Αρχή,(συνήγορος του Πολίτη) θεσμοθετημένης και ίσως  εξηρτημένης από τους πολιτειακούς παράγοντες. 
  Όσο αφορά την συμμετοχή του πολίτη στον Δήμο, τον οποίο ο Κλεισθένης ανύψωσε από απλή γεωγραφική περιφέρεια σε πολιτικό χώρο, δεν υπάρχουν προβλήματα.
   Στους μεγάλους Δήμους, η επιλογή των Δημάρχων γίνεται από κομματικούς μηχανισμούς και όπου επιβάλλεται, οι υποψήφιοι Δήμαρχοι να προέρχονται από την Βουλή των τριακοσίων. 
  Στις μικρές κοινωνίες, η επιλογή των πολιτών που θα ασκήσουν εξουσία, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την στήριξη του οίκου και του γένους (μεγάλα σόγια) και όχι απαραίτητα από  αξιοκρατικά κριτήρια. Σημαντικό στοιχείο στην εκλογή του υποψηφίου είναι και η υπόσχεσή του στις διάφορες συντεχνίες που θα τον στηρίξουν.
   Ο εκκλησιαστικός μισθός (αντιμισθία) για τις προσφερόμενες υπηρεσίες, είναι σοβαρό κίνητρο για τον πολίτη που θα ήθελε να ηγηθεί  του Δήμου, με ή χωρίς,  τα απαιτούμενα προσόντα. 
 
 
*     Πρόσφατα βγαίνουν στο φώς ατασθαλίες πολιτικών και μίζες.
** Ο Θουκιδίδης χαρακτηρίζει το πολίτευμα της Σπάρτης μεικτό (ολιγαρχικό και δημοκρατικό)

Περισσότερα Άρθρα...